Η διάρροια στα κουτάβια είναι πολύ συχνή στα επείγοντα κτηνιατρικά περιστατικά. Η κατάσταση αυτή μπορεί να εμφανιστεί για διάφορους λόγους, να είναι αυτοπεριοριζόμενη ή να οδηγήσει σε απειλητική για τη ζωή ασθένεια. Γράψαμε αυτό το άρθρο σχετικά με τις πιο συχνές αιτίες διάρροιας στα κουτάβια, ώστε οι ιδιοκτήτες να γνωρίζουν πότε πρέπει να ανησυχούν και τι πρέπει να κάνουν.
Τι προκαλεί διάρροια στα κουτάβια;
Αλλαγή διατροφής
Μία από τις πιο συνηθισμένες αιτίες διάρροιας είναι η πολύ απότομη αλλαγή της διατροφής ενός κουταβιού. Τα νεαρά σκυλιά αρχίζουν να αναπτύσσουν ένα υγιές γαστρεντερικό σύστημα σε νεαρή ηλικία. Είναι ευαίσθητα σε νέες προσθήκες ή απότομες αλλαγές στη διατροφή. Πολλοί ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων φέρνουν στο σπίτι ένα νέο κουτάβι και αλλάζουν αμέσως τη διατροφή του στην τροφή που προτιμούν. Αυτό είναι λάθος- τα κουτάβια μπορεί να αναπτύξουν μαλακά έως υγρά κόπρανα λόγω των ξαφνικών αλλαγών. Γι’ αυτό είναι ζωτικής σημασίας να μάθετε τι τρώει το κουτάβι σας πριν το φέρετε στο σπίτι. Έχετε αυτή την τροφή πρόχειρη για την πρώτη εβδομάδα ή δύο εβδομάδες. Μεταβείτε σταδιακά στη διατροφή της προτίμησής σας σε διάστημα 7 έως 10 ημερών, προσαρμόζοντας την αναλογία της νέας προς την παλιά διατροφή κάθε μέρα. Εάν παρατηρηθούν αλλαγές στα κόπρανα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, επιβραδύνετε τη μετάβαση ή επαναφέρετε το κουτάβι στην προηγούμενη δίαιτα. Η διάρροια που προκαλείται από ξαφνική αλλαγή διατροφής είναι συνήθως αυτοπεριοριζόμενη και θα υποχωρήσει χωρίς ιδιαίτερη παρέμβαση.
Παράσιτα
Η διάρροια στα κουτάβια μπορεί να αναπτυχθεί από γαστρεντερικά παράσιτα. Αυτά τα παράσιτα μεταδίδονται από τις μητέρες τους ή προσλαμβάνονται από μολυσμένο περιβάλλον. Τα πιο συνηθισμένα παράσιτα στα κουτάβια περιλαμβάνουν αγκυλοσκώληκες, στρογγυλούς σκουλήκους, γιάρδια και κοκκίδια. Τα σημάδια των γαστρεντερικών παρασίτων περιλαμβάνουν μαλακά και δύσοσμα κόπρανα, κακή όρεξη, εμετό, απώλεια βάρους και διογκωμένη κοιλιά. Οι ιδιοκτήτες μπορεί ακόμη και να δουν ενδείξεις σκουληκιών στα κόπρανα ή στον εμετό.
Τα παράσιτα είναι εξαιρετικά κοινά, γι’ αυτό είναι σημαντικό να αντιμετωπίζονται προληπτικά τα κουτάβια. Τα κουτάβια θα πρέπει να αποπαρασιτώνονται τακτικά από τον οικογενειακό κτηνίατρο κάθε 2-3 εβδομάδες. Για την εκκαθάριση της λοίμωξης, θα πρέπει να διενεργούνται εξετάσεις κοπράνων κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης νέου κουταβιού και μετά τη θεραπεία για ύποπτα παράσιτα. Εάν το κουτάβι σας έχει διαγνωστεί με παράσιτα, το περιβάλλον του σπιτιού θα πρέπει να καθαρίζεται σχολαστικά για να αποφευχθεί η επαναμόλυνση.
Διατροφική αδιακρισία
Τα κουτάβια, όπως και τα νήπια, είναι επιρρεπή στο να τρώνε πράγματα που δεν θα έπρεπε. Τα πάντα φαίνονται ορεκτικά, γεγονός που σίγουρα μπορεί να τα βάλει σε μεγάλους μπελάδες. Η κατανάλωση μη διατροφικών αντικειμένων ή ακόμη και τροφών ακατάλληλων γι’ αυτά μπορεί να οδηγήσει σε διάρροια. Τα κουτάβια δεν πρέπει να ταΐζονται με επιτραπέζιες τροφές ή να επιτρέπεται η πρόσβαση στα σκουπίδια. Θα πρέπει να επιβλέπονται ανά πάσα στιγμή σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Η κατάποση μη εύπεπτων αντικειμένων μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικά για τη ζωή επείγοντα περιστατικά, όπως απόφραξη του λεπτού εντέρου. Είναι επίσης σημαντικό να περιορίσετε την πρόσληψη θεραπείας, καθώς οι πολλές λιχουδιές ή τα πλούσια τρόφιμα μπορούν να προκαλέσουν διάρροια. Τα κουτάβια δεν πρέπει να ταΐζονται με τροφές όπως μπέικον, λουκάνικο, αγελαδινό γάλα, σταφύλια, σταφίδες, σοκολάτα ή καραμέλες.
Παρβοϊός
Κάθε κουτάβι που εμφανίζει συνεχή διάρροια θα πρέπει να εξετάζεται για παρβοϊό. Πρόκειται για έναν πολύ μεταδοτικό, δυνητικά απειλητικό για τη ζωή ιό. Είναι συχνός μεταξύ νεαρών, ατελώς εμβολιασμένων κουταβιών και ανεμβολίαστων σκύλων. Ο ιός μπορεί να είναι διαδεδομένος σε περιβάλλοντα όπου ζουν πολλά σκυλιά μαζί, όπως τα καταφύγια. Αναπαράγεται σε ταχέως διαιρούμενα κύτταρα του σώματος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του γαστρεντερικού σωλήνα και του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο ιός βλάπτει το έντερο οδηγώντας σε έντονη διάρροια, εμετό, απώλεια βάρους και αφυδάτωση. Τα κουτάβια μπορεί να νοσήσουν γρήγορα σε κρίσιμη κατάσταση λόγω αφυδάτωσης ή σήψης, γι’ αυτό πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα. Η διάγνωση είναι σχετικά εύκολη μετά τη διενέργεια ενός επιχρίσματος κοπράνων. Τα κουτάβια με αυτή την ασθένεια απαιτούν γενικά νοσηλεία και θεραπεία με ενδοφλέβια υγρά, φάρμακα κατά της ναυτίας και αντιβιοτικά. Πολλά θα αναρρώσουν πλήρως, αλλά ορισμένα κουτάβια μπορεί να πεθάνουν.
Η πρόληψη του παρβοϊού είναι ζωτικής σημασίας. Τα κουτάβια πρέπει να λαμβάνουν τουλάχιστον τρία εμβόλια κατά του παρβοϊού. Τα κουτάβια που δεν έχουν ακόμη κάνει την πλήρη σειρά εμβολιασμών τους δεν πρέπει να μεταφέρονται σε δημόσιους χώρους. Μην επιτρέπετε στα κουτάβια να αλληλεπιδρούν με ανεμβολίαστα σκυλιά ή με σκυλιά των οποίων το ιστορικό εμβολιασμού είναι άγνωστο.
Πώς αντιμετωπίζεται η διάρροια στα κουτάβια;
Πολλές αιτίες διάρροιας στα κουτάβια μπορούν να προληφθούν. Ως ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων, πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση για αυτές τις κοινές αιτίες διάρροιας στα κουτάβια. Εάν ποτέ ανησυχήσετε, επικοινωνήστε με τον οικογενειακό σας κτηνίατρο για να συζητήσετε τη διάρροια του κουταβιού σας. Θα συζητήσει μαζί σας τις διαγνωστικές και θεραπευτικές επιλογές για να νιώσει το κουτάβι σας καλύτερα το συντομότερο δυνατό.
Όλες οι Ειδήσεις
- Τουρκία: Πέθανε η 4ποδη αγαπημένη της αντιπολίτευσης που είχε γνωρίσει τρεις προέδρους
- Η τραγική πραγματικότητα των πολικών αρκούδων – Λιώνει ο πάγος, λιώνει και το μέλλον τους
- Έκκληση υιοθεσίας για γλυκό γατάκι στη Λαμπρινή – Γίνε εσύ το παντοτινό του σπίτι!
- Σκύλος και γάτα: Χαρακτηριστικά, φροντίδα και διαφορές