Το πιο συγκινητικό γράμμα: Μικρός προσεύχεται στους ουρανούς και ζητά από την γιαγιά του να προστατεύσει τον άρρωστο σκύλο του

«Αγαπητή γιαγιά, μην πάρεις τον Τομ μαζί σου γιατί τον αγαπώ τόσο πολύ. Σε παρακαλώ, προστάτεψε τον και γιατρέψέ τον σύντομα».

Με αυτή την έντονη και σπαρακτική φράση, ο μικρός Τζουλιάνο, εμπιστεύεται συμβολικά τον σκύλο του Τομ στην προστασία της αγαπημένης του γιαγιάς που έχει γίνει ο φύλακας άγγελός του εδώ και λίγους μήνες.

Ιστορία

Ο Tommaso γεννήθηκε τον Αύγουστο, αλλά ο Αύγουστος μπορεί να είναι ένας δύσκολος μήνας. Έχει πολύ ζέστη στη Σικελία, όπως στην Αφρική, και πολλοί φίλοι του Tommaso είναι σε διακοπές, έτσι τα πάρτι γενεθλίων του συχνά δεν είναι πολύ διασκεδαστικά επειδή πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να έρθουν.

Όταν ο Τζουλιάνο ήταν ενός έτους, οι γονείς του αποφάσισαν να σταματήσουν να ζουν μαζί γιατί μάλωναν πολύ και δεν ήταν ασφαλές για κανέναν. Έτσι, ο Τζουλιάνο πήγε να ζήσει με τη μαμά και τη γιαγιά του.

Γιαγιά Τίνα

Η γιαγιά Τίνα ήταν σαν δεύτερη μαμά γι’ αυτόν, και μερικές φορές ακόμη πιο σημαντική. Η Άννα περνούσε δύσκολα γιατί η μαμά της ήταν πάντα κοντά και εμπλεκόταν στη ζωή της. Όταν η Άννα και ο σύζυγός της χώρισαν, έπρεπε να πάρει τη μαμά της για να βοηθήσει στη φροντίδα του παιδιού τους. Η Άννα δουλεύει πολύ, ακόμα και τη νύχτα.

Έχει μια δουλειά που δεν έχει σταθερό πρόγραμμα. Αυτό τη δυσκολεύει να είναι πάντα κοντά για τον γιο της.

Μερικές φορές πρέπει να φύγει από το σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμη και εβδομάδες. Όταν ο Τζουλιάνο ήταν δύο ετών, η μαμά του του έδωσε ένα σκυλί για να νιώσει καλύτερα και για να έχει έναν φίλο να παίζει όταν φύγει.

Ο σκύλος Τομ 

Ο Τομ είναι ένας σκύλος ενός έτους που τον αγόρασαν και τον εγκατέλειψαν σε ένα ρείθρο επειδή παρουσίαζε υποτιθέμενες διαταραχές συμπεριφοράς. Ήταν μεγαλόσωμος. Είχε μια πολύ αστεία ταλαντευόμενη παππαγοργία και μια πολυτελή κοιλιά που κινούνταν δεξιά ή αριστερά ανάλογα με το πώς ξάπλωνε στο τεράστιο μαξιλάρι του.

Είχε μεγάλα πόδια που περίμεναν την περαιτέρω, μελλοντική του ανάπτυξη και ήταν μια διασταύρωση μεταξύ ενός σκύλου Corso και κάποιας άλλης άγνωστης ράτσας.

Από τη μαμά Κόρσο είχε κληρονομήσει το τρίχωμα, την εμφάνιση και το μέγεθος. Η γούνα είχε το χρώμα της λάβας από την Αίτνα, γυαλιστερή και μαύρη.

Τα μάτια του ήταν σκούρα με μερικές καμένες κηλίδες καραμέλας που έγιναν πράσινες φτέρες όταν στάθηκε στον ήλιο του νότου.

Το βλέμμα του έμοιαζε συνεχώς λυπημένο, ακόμα κι αν δεν ήταν, και χάρη σε αυτή τη μελαγχολική και σαγηνευτική έκφραση απέκτησε αγκαλιές, άφθονο φαγητό, τον καναπέ, χάδια και πολλά άλλα.

Ήταν στοργικός, έξυπνος, με ισορροπημένο και κάπως συγκρατημένο ταμπεραμέντο, πιστός και απίστευτα θαρραλέος. Με την προσωπικότητα και τη γλύκα του είχε αποικίσει όλους τους χώρους και τις καρδιές του σπιτιού.

Στο σπίτι, από τότε που ήταν ο Τομ, ανέπνεε κανείς γαλήνη και αρμονία. Η μικροοικογένεια συγκροτήθηκε ως εξής: η γιαγιά Τίνα, η πραγματική αρχηγός της αγέλης, και ο Τζουλιάνο και ο Τομ, δύο αδέρφια διαφορετικών φυλών.

Οι ασθένειες

Μια μέρα, η γιαγιά Τίνα απομακρύνθηκε και δεν ένιωθε καλά. Ένα πρωί, πέθανε ειρηνικά στον ύπνο της και δεν μπορούσε να αποχαιρετήσει τον εγγονό της, Τζουλιάνο. Αυτό έκανε την οικογένεια πολύ στεναχωρημένη και έκανε τον Τζουλιάνο να αισθάνεται πολύ αναστατωμένος. Βρήκε όμως παρηγοριά και υποστήριξη από τον Τομ του.

Ο Τομ είχε μια πραγματικά άτυχη μέρα γιατί συνέβησαν δύο άσχημα πράγματα. Πρώτα τον τσίμπησε μια μέλισσα και έπρεπε να πάει στο γιατρό γιατί ο λαιμός του έγινε πολύ μεγάλος και είχε δυσκολία στην αναπνοή.

Ο κτηνίατρος σκέφτεται αμέσως ένα αναφυλακτικό σοκ από τσίμπημα μέλισσας ή σφήκας και ζητά από την οικογένεια να αφήσει το τετράποδο στην κλινική για παρατήρηση. Σε αυτό το διάστημα θα είχαν κάνει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις, θα είχαν φροντίσει να αναπνεύσει ξανά καλά και μόνο τότε θα μπορούσε να πάει σπίτι.

Ο μικρός Τζουλιάνο ετοιμαζόταν να συναντήσει τον καλύτερό του φίλο Τομ ένα Σάββατο όταν ο κτηνίατρος κάλεσε τη μαμά του με κάποια άσχημα νέα. Ο Τομ έχει ένα εξόγκωμα στο σώμα του που έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη και πρέπει να χειρουργηθεί αμέσως.

Αυτή η πραγματικά θλιβερή είδηση ​​κάνει όλη την οικογένεια πολύ, πολύ λυπημένη και αναστατωμένη.

Ο Τζουλιάνο απαιτεί να πάει να δει τον σκύλο του

Ο Τζουλιάνο θέλει πολύ να είναι με τον σκύλο του κατά τη διάρκεια μιας χειρουργικής επέμβασης, αλλά ο κτηνίατρος λέει ότι δεν μπορεί επειδή είναι πολύ μικρός. Μαλώνουν για πολύ καιρό, αλλά ο κτηνίατρος υπόσχεται να φροντίσει καλά τον σκύλο. Ο Τζουλιάνο δεν θέλει ακόμα να αφήσει το σκύλο του μόνο του γιατί φοβάται και του υποσχέθηκε να μείνει μαζί του.

Ο μπαμπάς του Τζουλιάνο τους βοήθησε να πάρουν μια απόφαση. Ο Τζουλιάνο θα πάει στο δωμάτιο που τον έβαλαν για ύπνο και όταν ο φίλος του ξυπνήσει, ο Τζουλιάνο θα επιστρέψει στο ίδιο δωμάτιο.

Το συγκινητικό γράμμα στην γιαγιά

Η Άννα ανακάλυψε ότι ο φίλος της Τομ ήταν άρρωστος και έτσι μπήκε γρήγορα σε ένα αεροπλάνο για να επιστρέψει στο σπίτι. Ήταν χαρούμενη που επέστρεψε με το παιδί της και τον σκύλο της. Όταν έφτασε στο σπίτι, άφησε τη βαλίτσα της και άλλαξε άνετα ρούχα για να μπορεί να φροντίσει τον σκύλο και τον γιο της στο νοσοκομείο.

Πήγε στο δωμάτιο του Τζουλιάνο για να πάρει ένα ζεστό πουκάμισο γιατί νόμιζε ότι το δωμάτιο όπου θα πάει θα είναι κρύο. Ενώ ήταν εκεί, είδε ένα γράμμα που τράβηξε την προσοχή της.

Ο Τζουλιάνο έγραψε ένα σημείωμα στη γιαγιά του που ονομαζόταν Τίνα.

«Αγαπητή γιαγιά,
μην πάρεις τον Τομ μαζί σου γιατί τον αγαπώ τόσο πολύ. Σε παρακαλώ, προστάτεψε τον και γιατρέψέ τον σύντομα».

Η επιτυχημένη επέμβαση

Μαμά και γιος περιμένουν καιρό μαζί. Προσπαθούν να είναι εκεί ο ένας για τον άλλον, αλλά ο γιος δεν δείχνει καθόλου συναισθήματα. Δεν μιλάει ούτε αντιδρά σε καμία στοργή.

Κάθεται πολύ, πολύ ακίνητος σε εκείνο το δωμάτιο σαν άγαλμα από αλάτι.

Μετά από πολύ καιρό, ο γιατρός κάλεσε τον Τζουλιάνο και είπε ότι η επέμβαση έγινε και πήγε πολύ καλά. Έβγαλαν το κακό στο μεγάλο σκυλί του και ο σκύλος του ήταν πολύ γενναίος. Ο σκύλος θα ξυπνήσει σύντομα.

Ο Τζουλιάνο, ο Τομ και η μαμά και ο μπαμπάς του πήγαν σπίτι και πέρασαν ένα πραγματικά διασκεδαστικό απόγευμα μαζί. Δεν μάλωναν καθόλου και είχαν σνακ ενώ έδιναν στον Τομ πολλή αγάπη και προσοχή.