Πέντε νεογέννητα γατάκια μεταφέρθηκαν στο Animal Welfare League of Arlington στη Βιρτζίνια, αφού βρέθηκαν έξω χωρίς τη μαμά τους. Η Penny Richards, μια εθελόντρια ανάδοχος της διάσωσης, δεν δίστασε να τα αναλάβει.
Τα γατάκια βρέθηκαν χωρίς μητέρα
Τα γατάκια, ηλικίας περίπου δύο ημερών, είχαν ακόμη τον ομφάλιο λώρο τους. Ήταν μικροσκοπικά και αναζητούσαν συνεχώς θερμότητα. Η Penny τα έβαλε σε ένα ζεστό χώρο με θερμαινόμενες κουβέρτες, ένα παιχνίδι και άρχισε να τα ταΐζει όλο το εικοσιτετράωρο.
Χωρίς την παρουσία μιας μαμάς, τα γατάκια άρχισαν να θηλάζουν το ένα το άλλο, κάτι που μπορεί να είναι επικίνδυνο και επιζήμιο. Φορούσαν μικροσκοπικά προστατευτικά φορμάκια για την πρώτη εβδομάδα μέχρι να ξεπεράσουν τη συνήθεια.
Το μικρότερο γατάκι η Dilly
Το μικρότερο από τα γατάκια, η Piccadilly ή Dilly, ξεχώριζε από νεαρή ηλικία. Ήταν η μικρότερη της παρέας. Η Penny έπρεπε να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια για να την ενθαρρύνει να φάει.
“Πάντα ξεκινούσα να ταΐζω πρώτα εκείνη, επειδή ήταν η πιο θορυβώδης, και στη συνέχεια της έδινα περισσότερο όταν τελείωναν τα υπόλοιπα”.
Η Dilly ήταν η τελευταία που άνοιξε τα μάτια της. “Λατρεύει τους ανθρώπους. Όταν ήταν μικροσκοπική και άνοιξε τα μάτια της, απλά καθόταν και παρακολουθούσε τους πάντες γύρω της”, είπε η Penny.
“Ήταν θορυβώδης όταν ήταν ξύπνια, αλλά όταν κοιμόταν ήταν πάντα σε τόσο αστείες στάσεις. Μπορούσαμε να τη βρούμε να αγκαλιάζεται με το αρνάκι της (παιχνίδι), ακόμα και πάνω σε αυτό”.
Ήταν μικροσκοπική, αλλά είχε μια έντονη προσωπικότητα
Σε ηλικία τριών εβδομάδων, η Dilly και τα αδέρφια της άρχισαν να βρίσκουν τα πατήματά τους. Σε ελάχιστο χρόνο, άρχισαν να παλεύουν μεταξύ τους.
Καθώς η Dilly μεγάλωνε και γινόταν πιο ενεργητική, η αυθάδης συμπεριφορά αποκαλύφθηκε. Όταν ανακάλυψε παιχνίδια με χνουδωτές μπάλες, δεν σταματούσε να παίζει.
“Ήταν πολύ χαδιάρα και πάντα σκαρφάλωνε πάνω μου για να την αγκαλιάσω, ενώ γουργούριζε”, μοιράστηκε η Penny.
Την παρακολουθούσε με προσοχή με αυτά τα μεγάλα μάτια της, σαν να μελετούσε ό,τι έκανε ο άνθρωπός της.
“Όταν έφτασαν την ηλικία των δύο ημερών, ζύγιζε αρκετά λιγότερο από τα άλλα”.
Εννέα εβδομάδες αργότερα, ήταν ακόμα η μικρότερη της γέννας, αλλά όχι πια τόσο μικροσκοπική. Το παιχνιδιάρικο, ατίθασο γατάκι ήταν συνεχώς σε επιφυλακή για μπελάδες.
“Πάντα της άρεσε να κοιμάται και μερικές φορές κοιμόταν με τα μάτια ανοιχτά”.
“Ήταν τολμηρή, φωνακλού και τόσο διασκεδαστική, αλλά η μικρή Dilly έχει την πιο γλυκιά πλευρά. Πάντα ερχόταν για αγκαλιές και της άρεσε να κοιμάται πάνω μου”.
“Δεν σταμάτησε ποτέ να γουργουρίζει και μόλις φώναζα το όνομά της ερχόταν τρέχοντας”.
Όταν τα γατάκια έγιναν αρκετά μεγάλα για υιοθεσία, βρήκαν γρήγορα τα παντοτινά τους σπίτια. Η Dilly βρήκε επίσης την οικογένεια των ονείρων της.
Βρήκε το παντοτινό της σπίτι
Μετά από λίγες ημέρες, η Dilly κέρδισε τη νέα της γατίσια αδελφή Ronan, η οποία πήρε τη μικρή υπό την προστασία της.
Η Dilly η σκανταλιάρα αρέσκεται να παίζει με την ουρά της Ronan και να την ακολουθεί παντού στο σπίτι. Παρακολουθεί τη μεγάλη της αδελφή και προσπαθεί να μιμηθεί ό,τι κάνει. Όταν δεν παλεύουν ή δεν κοιμούνται, μάλλον παρακολουθούν τη μέρα που περνάει από το παράθυρο δίπλα-δίπλα.
“Η Dilly μεγαλώνει τόσο πολύ. Είναι πέντε μηνών και 5,3 κιλά. Περνάει μεγάλο μέρος της ημέρας της τρέχοντας, ενοχλώντας την αδελφή της και παρακολουθώντας τον υγραντήρα. Της αρέσει να σκαρφαλώνει στο κεφαλάρι, να αγκαλιάζεται μαζί μου κάτω από τα σκεπάσματα… Με κάνει να γελάω συνεχώς με τα ανόητα καμώματά της”, έγραψε η Shira, η ιδιοκτήτρια της Dilly.
