Γάτα καταφυγίου 33 κιλών βρίσκει την καλύτερη οικογένεια για να τον αγαπήσει

Ιστορίες Ζώων

Όταν ο Mike Wilson και η Megan Hanneman αποφάσισαν να περάσουν από την Humane Society of West Michigan μια μέρα του Απριλίου, δεν περίμεναν να φύγουν με ένα νέο κατοικίδιο.

Το ζευγάρι συζητούσε να διευρύνει την οικογένειά του με ένα γατάκι, αλλά όταν εντόπισαν τον Bronson – έναν τεράστιο πορτοκαλί γάτο 3 ετών που ζύγιζε 33 κιλά – ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά.

H ιστορία του Bronson

Ο Bronson έβγαζε μια αρκετά επιβλητική σιλουέτα ανάμεσα στα άλλα αιλουροειδή του καταφυγίου και το ζευγάρι δεν μπορούσε παρά να εντυπωσιαστεί.

“Όταν τον είδαμε για πρώτη φορά, σοκαριστήκαμε από το πόσο μεγάλος ήταν”, δήλωσε ο Wilson στο The Dodo. “Κανείς μας δεν είχε ξαναδεί γάτα αυτού του μεγέθους και νομίζαμε ότι ήταν τόσο χαριτωμένος και χαδιάρης, σαν ένα μεγάλο λούτρινο ζωάκι! Πήγαμε αμέσως να τον κοιτάξουμε από το δωμάτιό του”.

Ο Wilson και η Hanneman περίμεναν στην ουρά για να τους πάρουν συνέντευξη ώστε να γνωρίσουν τον Bronson, αλλά έπρεπε να φύγουν για τη δουλειά τους πριν προλάβουν να καθίσουν με τον υπάλληλο του καταφυγίου.

Παρόλα αυτά, δεν μπορούσαν να σταματήσουν να χαζεύουν το στιγμιότυπο που είχαν τραβήξει από τον τεράστιο γάτο πριν φύγουν. “Καθ’ οδόν προς τη δουλειά, μιλούσαμε ασταμάτητα γι’ αυτόν και αρχίσαμε να μετανιώνουμε που δεν μείναμε για εκείνον”, δήλωσε ο Wilson.

Όσο περνούσε η μέρα, ο φόβος του ζευγαριού ότι ο Bronson θα υιοθετηθεί μεγάλωνε, οπότε έσπευσαν να επιστρέψουν στο καταφύγιο το συντομότερο δυνατό.

“Αρχίσαμε να νιώθουμε ότι θα υιοθετηθεί σε χρόνο μηδέν, λόγω του πόσο γρήγορα μας τράβηξε”, δήλωσε ο Wilson. “Επιστρέψαμε αμέσως μόλις άνοιξαν την επόμενη μέρα και ήμασταν τόσο χαρούμενοι που τον ξαναείδαμε!”

Ο Μπρόνσον είχε έρθει στην ανθρωπιστική κοινωνία μετά τον θάνατο του ηλικιωμένου ιδιοκτήτη του. Οι εργαζόμενοι του καταφυγίου έμαθαν ότι τον φώναζαν “Fat Kat” και ότι αν και είχε ζήσει σε ένα σπίτι με πολλά κατοικίδια, ήταν λίγο μοναχικός και ήταν πάντα κλεισμένος στον εαυτό του.

Κανείς δεν ήταν απόλυτα σίγουρος για το πώς μια τόσο νεαρή γάτα είχε πάρει τόσο πολύ βάρος.

“Το προσωπικό άλλαξε το όνομά του μόλις τον έφεραν, αλλά η ονομασία του ρίχνει φως στο πόσο σοβαρά έπαιρναν την παχυσαρκία του”, δήλωσε ο Wilson. “Η καλύτερη εικασία τους ήταν ότι είτε έτρωγε υπερβολικά πολλές κροκέτες είτε του έδιναν αποφάγια από το τραπέζι”.

Με το μέγεθος του Bronson, αντιμετώπιζε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου, καρδιακών παθήσεων και διαβήτη, μαζί με πολλές άλλες επιπλοκές για την υγεία του. Ο υπεύθυνος της συνέντευξης προειδοποίησε το ζευγάρι ότι ο ενδεχόμενος υιοθετητής του Bronson θα έπρεπε να τον βοηθήσει να χάσει βάρος με αργό ρυθμό μέσω της διατροφής και της άσκησης. Τα παχιά μέτρα του νεαρού γάτου τον δυσκόλευαν επίσης να καθαριστεί επαρκώς, οπότε θα έπρεπε να τον βουρτσίζουν καθημερινά για να τον βοηθήσουν να κρατήσει τα οπίσθιά του καθαρά.

Όταν ο Wilson και ο Hanneman συνάντησαν τελικά τον Bronson από κοντά, σοκαρίστηκαν από το πόσο πεινασμένος για αγάπη ήταν ο γάτος, που φαινόταν απελπισμένος για κατοικίδια και στοργή. Και παρόλο που τα χέρια τους ήταν λαδωμένα μετά το άγγιγμα της ριγέ πορτοκαλί γούνας του, το ζευγάρι ήξερε ότι έπρεπε να τον φέρει σπίτι.

“Ήταν αρκετά ατημέλητος και είχε πολύ τρίχωμα στο τρίχωμά του, κυρίως επειδή δεν μπορούσε να περιποιηθεί τον εαυτό του λόγω του μεγέθους του”, δήλωσε ο Wilson. “Ήθελα απλώς να τον πάρω σπίτι, να τον καθαρίσω και να τον φροντίσω”.

Ενώ ο Bronson μπορεί να μην ήταν κοινωνικός στην προηγούμενη ζωή του, στο νέο του σπίτι απολαμβάνει να κάνει παρέα με τα δύο γατίσια αδέλφια του. Οι σύντροφοί του, με τη σειρά τους, ενθάρρυναν τον Μπρόνσον να εξερευνήσει το σπίτι και να παίξει με τα παιχνίδια που βρίσκονται σε κάθε δωμάτιο.

Και οι ιδιοκτήτες του δεν θα μπορούσαν να είναι πιο χαρούμενοι που βλέπουν τον άλλοτε ντροπαλό γάτο να βγαίνει από το καβούκι του.

“Όταν τον φέραμε για πρώτη φορά στο σπίτι, έκανε τα δικά του πράγματα κατά τη διάρκεια της ημέρας και έμενε στην κρεβατοκάμαρά μας”, δήλωσε ο Γουίλσον. “Σήμερα, μας περιμένει στην πόρτα μαζί με τις άλλες γάτες μας όταν γυρίζουμε σπίτι, τρέχει στην κουζίνα αν ακούσει φασαρία από το άνοιγμα κουτιών και αράζει με τις άλλες γάτες στο σαλόνι κατά τη διάρκεια της ημέρας. Είναι πραγματικά μια πολύ κοινωνική γατούλα”.

Παρόλο που ο Μπρόνσον δεν έχει αδυνατίσει ακόμη σημαντικά, υπό τη φροντίδα του Γουίλσον και του Χάνεμαν βρίσκεται σε καλό δρόμο για να γίνει και πάλι μια δραστήρια γάτα.

“Το ταξίδι του για την απώλεια βάρους πηγαίνει πολύ καλά και μπορούμε ήδη να δούμε μια αλλαγή στο σχήμα του, όπου έχει πολύ μεγαλύτερη ευκρίνεια στα χέρια και τους ώμους του”, εξήγησε ο Wilson. “Τα μπροστινά του χέρια συνήθιζαν να λυγίζουν λίγο όταν πηδούσε από τον καναπέ μας και τώρα πηδάει χωρίς πρόβλημα”.

Το ζευγάρι, το οποίο κατασκευάζει έπιπλα που τοποθετούνται στον τοίχο και έχουν σχεδιαστεί για να βοηθούν στην προαγωγή της άσκησης για τις γάτες εσωτερικού χώρου, ελπίζει ότι μια μέρα ο Bronson θα μπορέσει να απολαύσει τις δημιουργίες τους.

“Αν και αρχικά θέλαμε ένα γατάκι για να μας βοηθήσει να δοκιμάσουμε τις ιδέες των επίπλων με τις άλλες δύο γάτες μας, είδαμε τον Bronson και κάπως ξεχάσαμε γιατί ήμασταν εκεί”, δήλωσε ο Wilson. “Είδαμε πόσο μεγάλος ήταν και σκεφτήκαμε ότι θα ήταν πολύ διασκεδαστικό να δουλέψουμε μαζί του για να γίνει υγιής και μια μέρα να ανέβει στα έπιπλα”.

Μόλις ο Μπρόνσον χάσει αρκετό βάρος ώστε να μπορεί να παίρνει με ασφάλεια φάρμακα για ψύλλους και τσιμπούρια, θα βγει με τους γονείς του βόλτες έξω. “Η ζωή του θα είναι πολύ διαφορετική σε ένα χρόνο από τώρα”, πρόσθεσε ο Wilson.

Όπου κι αν πάει ο Μπρόνσον, τραβάει την προσοχή – όχι μόνο για το μέγεθός του, αλλά και για τη γλυκιά, ήρεμη προσωπικότητά του.

“Όλοι όσοι τον συναντούν δεν μπορούν να πιστέψουν πόσο μεγάλος είναι και αμέσως θέλουν να τον χαϊδέψουν”, πρόσθεσε ο Wilson. “Όταν τον φέραμε για πρώτη φορά στον κτηνίατρο, όλοι έρχονταν εναλλάξ στο δωμάτιό μας για να τον γνωρίσουν, μέχρι που υπήρχαν πέντε κτηνίατροι και τεχνικοί ταυτόχρονα στο δωμάτιο. Μας κάνει να νιώθουμε τόσο τυχεροί που τον έχουμε”.

Ακόμα και οι γονείς του δεν μπορούν παρά να χαϊδέψουν τον Bronson κάθε φορά που βλέπουν το μεγάλο, χαδιάρικο σώμα του – αν και από τότε έχουν ανακαλύψει ότι ακόμα και ο γάτος που δεν μπορεί να πάρει αρκετή στοργή έχει τα όριά του.

“Είναι δύσκολο να μην περνάμε από δίπλα του και να μην τον χαϊδεύουμε και μάλλον το κάνουμε αυτό περισσότερο από ό,τι θα προτιμούσε ο ίδιος”, δήλωσε ο Wilson. “Μερικές φορές λέμε, “Γεια σου φιλαράκο!” και πάμε να του δώσουμε χάδια και εκείνος απλά γρυλίζει και γυρίζει. Είναι σαν διασημότητα”.

Όλες οι Ειδήσεις

Ακολουθήστε μας στο Google News

Ροή Ειδήσεων

To top