Η ιστορία του μικροσκοπικού κουταβιού που πέρασε όλη του τη ζωή σε ένα κακοποιητικό εκτροφείο κουταβιών είναι μια ιστορία ελπίδας και αναγέννησης. Για χρόνια, αυτό το μικρό σκυλάκι υπέφερε από αμέτρητες μορφές κακοποίησης και παραμελημένης φροντίδας, χωρίς ποτέ να γνωρίσει την αληθινή αγάπη και φροντίδα από ανθρώπους. Ωστόσο, ένας άνθρωπος αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή του και να του προσφέρει αυτή την αγάπη και φροντίδα. Η ιστορία του μικροσκοπικού κουταβιού αποδεικνύει ότι ακόμα και τα πιο παραμελημένα και κακοποιημένα ζώα μπορούν να βρουν την αγάπη και τη φροντίδα που αξίζουν και ότι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τις ζωές των ζώων για το καλύτερο.
Τα κουτάβια στα εκτροφεία
Τα κουτάβια μπορεί να είναι πολύτιμα πράγματα για τους περισσότερους από εμάς, αλλά για κάποιους ανθρώπους, είναι απλά αριθμοί σε ένα λογιστικό φύλλο που τους αποφέρει χρήματα. Οι επιχειρήσεις εκτροφής σκύλων εξακολουθούν να έχουν ζήτηση, πράγμα που σημαίνει ότι όλο και περισσότερα σκυλιά αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν περίπου 2.000 εγγεγραμμένοι εκτροφείς σκύλων.
Οι περισσότεροι από αυτούς πιθανότατα εφαρμόζουν καλή φροντίδα με τα σκυλιά που εκτρέφουν, αλλά ποτέ δεν υπάρχει εγγύηση με χιλιάδες από αυτές τις επιχειρήσεις.
Ένα εκτροφείο κουταβιών είναι μια επιχείρηση εκτροφής σκύλων, αλλά με πολύ χειρότερες συνθήκες.
Μέσα σε αυτά τα ελαιοτριβεία υπάρχουν στενάχωρα κυνοκομεία από παλιό ξύλο και άτακτα τοποθετημένες μεταλλικές σήτες.
Τα κουτάβια εκτρέφονται εδώ για να πωληθούν και οι συνθήκες είναι απίστευτα κακές.
Τα εκτροφεία κουταβιών είναι ένα μέρος “η ποσότητα πάνω από την ποιότητα”, όπου οι άνθρωποι νοιάζονται περισσότερο για την εκτροφή όσο το δυνατόν περισσότερων κουταβιών μπορούν να πουλήσουν, ενώ τους παρέχουν την ελάχιστη (ή και τη λιγότερη) φροντίδα.
Τουλάχιστον, έτσι το θέτει η Humane Society of the United States.
Οι συνθήκες εδώ μοιάζουν λιγότερο με κατάστημα κατοικίδιων ζώων και περισσότερο με φάρμα για κοτόπουλα.
Ο συγκεκριμένος σκύλος, η Ντιλάιλα, διασώθηκε από ένα τέτοιο εκτροφείο
Είναι ένα μικροσκοπικό λευκό σκυλάκι με σγουρό τρίχωμα. Η Ντιλάιλα δεν είχε βρεθεί ποτέ πριν σε ένα κανονικό σπίτι. Τώρα έχει μια ευκαιρία, χάρη στους διασώστες της.
Μπορεί να περάσει λίγος καιρός μέχρι η Ντελάιλα να βρει ένα παντοτινό σπίτι.
Στο μεταξύ, θα την αφήσουν να απολαύσει τις φιλοξενίες ενός καταφυγίου διάσωσης. Μπορεί να μην είναι ένα παντοτινό σπίτι με ωραίο κρεβάτι, οικογένεια και αυλή.
Αλλά είναι σίγουρα καλύτερο από εκείνο το στενό, φρικτό κουταβόσπιτο στο οποίο επιβίωνε.
Η Delilah απόλαυσε αυτό το μαλακό, ζεστό κρεβάτι για πρώτη φορά
Και ήταν πολύτιμο να το βλέπεις. Να σκεφτεί κανείς ότι πολλά άλλα σκυλιά σαν κι αυτήν μπορεί να μην έχουν ποτέ ένα κρεβάτι σαν κι αυτό. Η Ντιλάιλα κυλιέται στο κρεβάτι με την καρδιά της.
Τα κρεβάτια είναι για ύπνο, αλλά η Ντελάιλα περνάει πολύ καλά παίζοντας και αφηνιάζοντας σε αυτό. Όλοι πηδούσαμε στο κρεβάτι όταν ήμασταν παιδιά, έτσι δεν είναι;
Ακριβώς πριν μας μαλώσουν οι γονείς μας και μας πουν να σταματήσουμε. Πέρα από τα προφανή προβλήματα της στενότητας των σκύλων σε τόσο μικροσκοπικούς χώρους διαβίωσης, τα εκτροφεία κουταβιών έχουν και ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα.
Δεδομένου ότι τα σκυλιά κρατούνται τόσο κοντά μεταξύ τους σε στενούς χώρους, οι ασθένειες εξαπλώνονται πολύ πιο εύκολα.
Πριν το καταλάβετε, όλο το μέρος πάσχει από το ίδιο εξάνθημα ή ασθένεια.
Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο σημαντική είναι η κοινωνική αποστασιοποίηση από τα τελευταία τρία χρόνια, σωστά;
Ήταν η Εθνική Διάσωση Σκύλων Μύλων που ήρθε να σώσει τη Ντελίλα. Αυτές οι οργανώσεις διάσωσης έχουν πολλή δουλειά να κάνουν.
Μακάρι να μπορούσαν να σώσουν κάθε σκύλο που είναι εγκλωβισμένος σε ένα εκτροφείο κουταβιών. Όποια οικογένεια κι αν υιοθετήσει την Ντιλάιλα, ελπίζω να της δώσει την καλύτερη φροντίδα στον κόσμο. Είναι αυτό που της αξίζει.
