Απίστευτη ιστορία: Άνδρας έκανε το γύρο του κόσμου μαζί με το σκύλο του για επτά χρόνια

Λίγοι άνθρωποι έχουν επιχειρήσει να κάνουν τον γύρο του κόσμου με τα πόδια και ακόμη λιγότεροι έχουν καταφέρει να τον ολοκληρώσουν.

Ένα απίστευτο κατόρθωμα

Στις 21 Μαΐου 2022, ο Tom Turchich από το Νιου Τζέρσεϊ έγινε ο δέκατος άνθρωπος που πέτυχε αυτό το εκπληκτικό κατόρθωμα και η τετράποδη σύντροφός του, η Savannah, έγινε ο πρώτος σκύλος που πέτυχε ένα τέτοιο κατόρθωμα.

Ο Τομ και η Σαβάνα γιόρτασαν το επίτευγμά τους σε ένα τεράστιο γκαλά, στο οποίο παρευρέθηκαν πολλοί φίλοι, μέλη της οικογένειας και πολλοί θαυμαστές.

Σε αυτή τη στιγμή του θριάμβου, ο Τομ και η Σαβάνα ολοκλήρωσαν ένα επταετές ταξίδι 48.000 χιλιομέτρων (29.826 μιλίων), για το οποίο είχαν περάσει πολύ καιρό προετοιμασίας.

‘Ήταν τόσο σουρεαλιστικό’, λέει ο Turchich στο CNN Travel από το σπίτι της οικογένειάς του στη μικρή πόλη Hunton του Νιου Τζέρσεϊ.

‘Για πολύ καιρό φανταζόμουν πώς θα τελείωνε. Και όταν συνέβη, υπήρχαν άνθρωποι που περπατούσαν μαζί μου στο δρόμο.

‘Το πρώτο πράγμα που ένιωσα ήταν ανακούφιση. Αυτό το έργο κυριάρχησε στη ζωή μου για 15 χρόνια.

Εμπνευσμένη βόλτα: Μια απώλεια που έγινε η έμπνευση του

Η έμπνευση για το ταξίδι προήλθε από μια θλιβερή απώλεια το 2006, όταν η για πολλά χρόνια φίλη του Αν Μαρί πέθανε σε ατύχημα με τζετ σκι σε ηλικία 17 ετών.

«Ο θάνατός της με διαμόρφωσε», εξηγεί. “Ήταν πολύ καλύτερος άνθρωπος από εμένα. Αρχισα να βυθίζομαι στη σκέψη ότι θα πεθάνω πεθάνω μια μέρα και αυτό θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Και τότε άρχισα να επαναξιολογώ τα πάντα.”

Ο Tέρτσιχ, που έχει συγκριθεί με τον Forrest Gump, τον χαρακτήρα του Τόμ Χανκς στην ταινία του 1994, αποφάσισε ότι χρειαζόταν ταξίδια και περιπέτεια στη ζωή του και άρχισε να ψάχνει όλους τους διαφορετικούς τρόπους που μπορούσε.

Αφού διάβασε για τον Στίβεν Νιούμαν, που καταγράφηκε στα Ρεκόρ Γκίνες ως ο πρώτος άνθρωπος που έκανε τον γύρο του κόσμου, και τον περιπατητικό τυχοδιώκτη Καρλ Μπούσμπι, ο οποίος κάνει τον γύρο του πλανήτη με τα πόδια από το 1998, ο Τέρτσιχ άρχισε να ανταποκρίνεται ο ίδιος σε αυτήν την πρόκληση.

“Το περπάτημα φαινόταν ο καλύτερος τρόπος για να κατανοήσω τον κόσμο και να με αναγκάσει να πάω σε νέα μέρη. “Δεν ήθελα απλώς να πάω στο Παρίσι ή στο Μάτσου Πίτσου, ήθελα να κατανοήσω τον κόσμο και να δω πώς ζουν οι άνθρωποι κάθε μέρα”.

Με την αποστολή του στο μυαλό του, ο Turchich άρχισε να σχεδιάζει το δρομολόγιό του, ενώ παράλληλα μάζευε χρήματα για το ταξίδι του.

Δούλευε τα καλοκαίρια όσο ήταν στο πανεπιστήμιο και μετά την αποφοίτησή του ζούσε με τους γονείς του

Λίγο πριν από την αναχώρησή του, όμως, ο ιδιοκτήτης μιας τοπικής επιχείρησης με την ονομασία Philadelphia Signs έμαθε για τα σχέδιά του και συμφώνησε να χρηματοδοτήσει το ταξίδι του.

Αυτός ο επιχειρηματίας έτυχε να γνωρίζει την Ann Marie και την οικογένειά της”. Αυτός ο επιχειρηματίας έτυχε να γνωρίζει την Ann Marie και την οικογένειά της.

Σχεδόν εννέα χρόνια αφότου συνέλαβε για πρώτη φορά την ιδέα, ο Terchich έκανε τα πρώτα βήματα της παγκόσμιας περιοδείας του.

Ξεκίνησε στις 2 Απριλίου 2015, λίγο πριν από τα 26α γενέθλιά του, σπρώχνοντας ένα καροτσάκι με εξοπλισμό πεζοπορίας, έναν υπνόσακο, έναν φορητό υπολογιστή, μια φωτογραφική μηχανή DSLR και ένα πλαστικό κουτί για φαγητό.

Ο Turchich δήλωσε ότι σχεδίασε τη διαδρομή με δύο πράγματα στο μυαλό του: να διασχίσει όλες τις ηπείρους και να πραγματοποιήσει το ταξίδι με όσο το δυνατόν λιγότερη γραφειοκρατική ταλαιπωρία.

«Νόμιζα ότι θα ήταν περίπου πεντέμισι χρόνια», λέει. «Και αυτό αποδείχθηκε αρκετά ακριβές για το πραγματικό περπάτημα».

Ο πιο πιστός σύντροφος

Ολο το ταξίδι κατέληξε να διαρκέσει επτά χρόνια, κυρίως λόγω δύο σημαντικών καθυστερήσεων. Το πρώτο συνέβη όταν ο Tέρτσιχ αρρώστησε με βακτηριακή λοίμωξη, η οποία του πήρε αρκετούς μήνες για να αναρρώσει και το δεύτερο οφειλόταν στην πανδημία Covid-19.

Αναπόφευκτα γνώρισε διάφορα σκαμπανεβάσματα στην πορεία, οταν για παράδειγμα βρέθηκε καλεσμένος σε τοπικούς γάμους τόσο στην Τουρκία όσο και στο Ουζμπεκιστάν ενώ τον κρατούσαν αιχμάλωτο με την απειλή μαχαιριού ενώ βρισκόταν στον Παναμά.

Πριν ξεκινήσει για τη μεγάλη βόλτα, ο Tέρτσιχ είχε κάνει πολύ λίγα ταξίδια. Είχε επισκεφθεί την Αγγλία, την Ιρλανδία και την Ουαλία κατά τη διάρκεια σε ταξίδια ανταλλαγής στο γυμνάσιο, ενώ είχε πάει για διακοπές στον Καναδά και τη Δομινικανή Δημοκρατία.

Επίσης, δεν είχε τεράστια εμπειρία στην πεζοπορία, αν και στο παρελθόν είχε ολοκληρώσει μια 10ήμερη πεζοπορία με έναν φίλο του, καθώς και κάποιες το Σαββατοκύριακο.

Το πρώτο στάδιο του ταξιδιού τον βρήκε να περπατά από το Νιου Τζέρσεϊ στον Παναμά. Περίπου τέσσερις μήνες αργότερα, ο Tσέρτσιχ απέκτησε τη σύντροφό του, το κουτάβι Σαβάνα, από ένα καταφύγιο ζώων στο Ώστιν του Τέξας.

Ενώ αρχικά δεν είχε σκοπό να πάρει σκύλο, πάλευε να χαλαρώσει, ιδιαίτερα όταν κοιμόταν σε κάμπινγκ, και ξυπνούσε συνεχώς κατά τη διάρκεια της νύχτας νομίζοντας ότι άκουγε κάτι να έρχεται.

Ένιωθε ότι το να έχει δίπλα του έναν γούνινο φίλο που θα μπορούσε να τον «φυλάει» τη νύχτα θα έκανε τη διαφορά, και αυτό αποδείχθηκε αλήθεια.

«Ήταν φανταστική», λέει για τη Σαβάνα. «Είναι απλά ωραίο να έχεις κάποιον να μοιραστείς κάποιες στιγμές μαζί του».

Μόλις έφτασαν στον Παναμά, το ζευγάρι πέταξε πάνω από το Darien Gap, ένα επικίνδυνο τμήμα της ζούγκλας μεταξύ Παναμά και Κολομβίας. Μετά από εκείνο τον πρώτο χρόνο στο δρόμο, ο Tσέρτσιχ δημιούργησε έναν λογαριασμό στην πλατφόρμα δωρεών Patreon, έτσι ώστε οι ακόλουθοί του να έχουν την επιλογή να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση των ταξιδιών του.

Πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του δεύτερου έτους τους περπατώντας από την Μπογκοτά της Κολομβίας μέχρι το Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, όπου επιβιβάστηκαν σε πλοίο με προορισμό την Ανταρκτική.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Τσόρτσιτς επέστρεψε για λίγο στην πατρίδα του για να αποκτήσει τα απαραίτητα έγγραφα για να περάσει στην Ευρώπη με το πλοίο Savannah.

Αφού έφτασαν στην Ευρώπη, το ζευγάρι περπάτησε στην Ιρλανδία και τη Σκωτία, αλλά αναγκάστηκε να κάνει ένα εκτεταμένο διάλειμμα όταν ο Τσόρτσιτς αρρώστησε.

‘Πέταξα τη λευκή πετσέτα [στη Σκωτία] και πήγα στο Λονδίνο’, λέει, εξηγώντας ότι μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο για αρκετές εβδομάδες όσο βρισκόταν στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ τελικά επέστρεψε στις ΗΠΑ για να αναρρώσει.

Καταγράφοντας το ταξίδι του στο Instagram και στο blog του, The World Walk, ο Τσόρτσιτς συνέχισε την περιπέτειά του στην Κοπεγχάγη τον Μάιο του 2018, αλλά του πήρε λίγο χρόνο για να επιστρέψει στον συνηθισμένο του εαυτό, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.

“Όταν περπατάς έξω και περνάς όλο το χρόνο σου μόνος σου, πρέπει πραγματικά να έχεις μια καλή σχέση με τον εαυτό σου.

‘Ειδικά όταν είσαι συνεχώς εκτεθειμένος στα στοιχεία της φύσης. Οπότε δεν ήταν καθόλου διασκεδαστικό”.

Ο Churchich παραδέχεται ότι άρχισε να αμφιβάλλει για το αν μπορούσε να συνεχίσει, αλλά λέει ότι ποτέ δεν σκέφτηκε σοβαρά να τα παρατήσει.

‘Υπήρχαν σίγουρα στιγμές που δεν είχα διάθεση’, λέει. ‘Τι κάνω εδώ; Θα μπορούσα να είμαι με την οικογένεια και τους φίλους μου, αλλά περπατάω μέσα στην κρύα γερμανική βροχή.

‘Αλλά δεν νομίζω ότι σταμάτησα ποτέ. Το σκέφτηκα οκτώ χρόνια πριν ξεκινήσω αυτόν τον περίπατο. Οπότε το να τα παρατήσω μετά από λίγα χρόνια είναι τρελό.

Οι πιο όμορφες διαδρομές σε όλη την Ευρώπη

Αφού περπάτησε το Camino de Santiago, ένα προσκύνημα που καλύπτει πολλές διαδρομές στην Ισπανία, τη Γαλλία και την Πορτογαλία, άρχισε να αισθάνεται έτοιμος να βυθιστεί ξανά πλήρως στο ταξίδι.

Στη συνέχεια ταξίδεψε με τη Σαβάνα στη Βόρεια Αφρική, περπατώντας στο Μαρόκο, την Αλγερία και την Τυνησία με αστυνομική συνοδεία.

Από εκεί πέρασαν από την Ιταλία, τη Σλοβενία, την Κροατία, το Μαυροβούνιο, την Αλβανία και την Ελλάδα. Μετά την Ελλάδα, κατευθύνθηκαν προς την Τουρκία, όπου ο Τσάτσιτς ήταν ο πρώτος πολίτης που του επετράπη να διασχίσει τη γέφυρα του Βοσπόρου με τα πόδια. Στη συνέχεια μετακινήθηκαν προς τη Γεωργία, τα βουνά του Καυκάσου και στη συνέχεια προς το Αζερμπαϊτζάν, στα σύνορα μεταξύ της Ανατολικής Ευρώπης και της Δυτικής Ασίας. Αυτό σήμαινε ότι τελικά έπρεπε να παραμείνουν στο Αζερμπαϊτζάν για τουλάχιστον έξι μήνες.

Ταξίδι επιστροφής

Το αρχικό σχέδιο ήταν να πετάξουν προς την Αυστραλία μέσω Ουζμπεκιστάν, Κιργιζιστάν, Καζακστάν και Μογγολίας, πριν επιστρέψουν στις ΗΠΑ.

Δυστυχώς, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα σχέδιά του, επειδή οι αυστηροί ταξιδιωτικοί περιορισμοί της εποχής εκείνης σήμαιναν ότι η Αυστραλία και η Μογγολία, καθώς και το Καζακστάν, ήταν απαγορευμένες για επίσκεψη από το εξωτερικό για περίπου δύο χρόνια.

Αφού περπάτησε με τη Σαβάνα στο Κιργιστάν, μια μικρή χώρα της Κεντρικής Ασίας που συνορεύει με την Κίνα, πέταξε στο Σιάτλ τον Αύγουστο του 2021 και επέστρεψε στο Νιου Τζέρσεϊ, τον τελικό του προορισμό.

Από όλα τα μέρη που διέσχισαν σε αυτό το ταξίδι, ο Turchich λέει ότι το Wyoming, η λιγότερο πυκνοκατοικημένη πολιτεία των ΗΠΑ, ήταν το πιο δύσκολο.

‘Είναι έρημο εκεί πάνω’, λέει, ανακαλώντας στη μνήμη του πώς αυτός και η Savannah περπάτησαν όλο το Σαββατοκύριακο χωρίς να δουν ένα κατάστημα ή έστω έναν άνθρωπο, μέχρι που συνάντησαν ένα μικρό βενζινάδικο.

Κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου ταξιδιού τους, οι δυο τους περπάτησαν σε 38 χώρες σε έξι ηπείρους, περνώντας τις περισσότερες νύχτες σε κάμπινγκ.

Ένα ρεκόρ Guinness

Το Guinness World Records ορίζει τις απαιτήσεις για έναν γύρο στον κόσμο με τα πόδια, στα 18.000 μίλια (περίπου 30.000 χιλιόμετρα) και να διασχίζει τέσσερις ηπείρους , ένας στόχος που ο Tσέρτσιχ ξεπέρασε.

Κατά μέσο όρο, αυτός και η Σαβάνα περπατούσαν μεταξύ 18 και 24 μιλίων (περίπου 29 έως 38 χιλιόμετρα).

“Όταν επρόκειτο για τη Σαβάνα, είχε πάντα πολύ περισσότερη ενέργεια από εμένα. Το μόνο που ήθελε να κάνει ήταν να περπατάει από χώρα σε χώρα.

“Υπήρχαν φορές που διασχίζαμε την έρημο και εγώ κατέρρεα στο τέλος της ημέρας και εκείνη ερχόταν με ένα μπαστούνι και ήθελε να παίξει”.

Μόλις επέστρεψε σταθερά στο αμερικανικό έδαφος, η Τσερτς ήταν πιο πρόθυμη από ποτέ να επιστρέψει σε μια φυσιολογική ζωή μετά το μακρύ ταξίδι της.

“Επτά χρόνια ήταν πολύς καιρός. ‘Μόλις το τέλος ήταν ορατό, ανυπομονούσα να επιστρέψω. Θέλω να είμαι ξανά με τους φίλους και την οικογένειά μου και να μην χρειάζεται να ετοιμάζω τη σκηνή μου κάθε πρωί”.

Όλες οι Ειδήσεις