Η ιδέα ότι κάποιος θα εγκατέλειπε έστω και έναν σκύλο στους δρόμους, πόσο μάλλον δύο, είναι συγκλονιστική. Έτσι, όταν κυκλοφόρησε η είδηση ότι ένας γερμανικός ποιμενικός, που κάποτε πίστευαν ότι ζούσε μόνος του, ζούσε στην πραγματικότητα στο δάσος με έναν άλλο σκύλο, νιώσαμε τρομερά για τα δύο κουτάβια.
Το γεγονός ότι το ένα δεν θα έφευγε χωρίς το άλλο ήταν επίσης μάλλον προφανές, ανεξάρτητα από το αν οι σύντροφοι είχαν εγκαταλειφθεί από το ίδιο άτομο ή όχι.
Το αίσιο τέλος της ιστορίας
Ευτυχώς, υπάρχει αίσιο τέλος σε αυτή την ιστορία, επειδή και τα δύο σκυλάκια σώθηκαν μαζί και δεν επιθυμούν ανάδοχη φροντίδα. Φυσικά, θα έμπαιναν μόνο σε ένα σπίτι που θα τους καλωσόριζε και τους δύο, από κοινού.
Όταν η Judy Obregon, η ιδρύτρια της οργάνωσης, ταξίδεψε στο Echo Lake Park στο Fort Worth του Τέξας, αφού άκουσε ότι ένας άστεγος γερμανικός ποιμενικός κρυβόταν ανάμεσα στα δέντρα, αναγνώρισε γρήγορα ότι θα ήταν δύσκολο να συλληφθεί.
Ο σκύλος φοβόταν και δεν τους εμπιστευόταν
Ο σκύλος ήταν πραγματικά φοβισμένος και θα έφευγε αν κάποιος τον πλησίαζε, αλλά η Judy δεν επρόκειτο να τα παρατήσει γιατί ήξερε ότι ο χρόνος ήταν πολύτιμος.
Η Τζούντι έγραψε: “Συνειδητοποίησα ότι ήταν ζωτικής σημασίας να την πιάσω”. Για να κερδίσει την εμπιστοσύνη της έπρεπε να παρακολουθεί κάθε κίνησή της στην αρχή.
Κάθε μέρα, η Τζούντι επέστρεφε υπομονετικά για να δει το σκυλί με την ελπίδα ότι θα συνήθιζε να τη βλέπει.
Έφερνε πάντα μαζί της φαγητό και νερό με την ελπίδα ότι το φοβισμένο κουτάβι θα κέρδιζε την εμπιστοσύνη της, ενώ παράλληλα θα το εφοδίαζε με ζωτικής σημασίας τροφή.
Οι προσπάθειες της φαίνεται να είχαν αντίκτυπο
Τελικά, οι προσπάθειες της Judy άρχισαν να αποδίδουν καρπούς.
“Στην αρχή, το έβαζε στα πόδια μόλις αντιλαμβανόταν το φορτηγό μου”. Η Τζούντι σκεφτόταν. Πήγαινα να την ταΐσω κάθε πρωί πριν ξημερώσει- όταν άρχισε να περιμένει, ήξερα ότι πλησιάζαμε.
Τελικά, η Τζούντι μπόρεσε να ετοιμαστεί για να μεταφέρει το σκυλί στις εγκαταστάσεις διάσωσης, όπου θα ήταν ασφαλές, αλλά μόλις ετοιμαζόταν να ολοκληρώσει τη διάσωση, ο γερμανικός ποιμενικός της επιφύλασσε μια έκπληξη.
Ο σκύλος θεώρησε ότι ήταν εντάξει να γνωρίσει τον καλύτερο φίλο της Τζούντι, ένα φοβισμένο πιτ μπουλ με ουλές που κάλυπταν το πρόσωπό του, τώρα που η Τζούντι είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη της.
Αυτοί οι δύο ήταν προφανώς αναντικατάστατοι, και ο θαρραλέος γερμανικός ποιμενικός είχε καθυστερήσει να φέρει τον φίλο της μέχρι η Τζούντι να δείξει ότι δεν επρόκειτο να τους κάνει κακό. Στο αυτοκίνητό της, η Τζούντι έπρεπε τώρα να κάνει χώρο για ένα ακόμη κουτάβι.
“Μου το ξεκαθάρισε: Αν πάρεις εμένα, παίρνεις και τη φίλη μου”! Είπε η Τζούντι.
Δεδομένου ότι η περιοχή ήταν γνωστή για την απόρριψη σκύλων, δεν ήταν σαφές αν τα δύο σκυλιά είχαν πεταχτεί μαζί.
Οι δύο σκύλοι είναι οι καλύτεροι φίλοι
Στον γερμανικό ποιμενικό δόθηκε το όνομα Ίρις και στο Πιτμπουλ το όνομα Κλόβερ. Η Τζούντι κατάφερε να σώσει και τα δύο σκυλιά την ίδια μέρα.
Μαζί, βέβαια, περιμένουν να αναδοχήσουν αφού ανέκαμψαν γρήγορα υπό τη φροντίδα της. Θα λάβουν μια άλλη ευκαιρία στη ζωή χάρη στην Τζούντι.
Προκειμένου να αναγνωρίσει τη φωνή μου και να έχει πίστη ότι μια μέρα τα πράγματα θα άλλαζαν προς το καλύτερο, η Judy συνέχισε: “Επαναλάμβανα το ίδιο πράγμα σε αυτήν κάθε μέρα“. Όταν καταφέρνουμε να μετατρέψουμε τον τρόμο τους σε χαμόγελο, όλα αυτά είναι πολύ ικανοποιητικά.
Όλες οι Ειδήσεις
- Τουρκία: Πέθανε η 4ποδη αγαπημένη της αντιπολίτευσης που είχε γνωρίσει τρεις προέδρους
- Η τραγική πραγματικότητα των πολικών αρκούδων – Λιώνει ο πάγος, λιώνει και το μέλλον τους
- Έκκληση υιοθεσίας για γλυκό γατάκι στη Λαμπρινή – Γίνε εσύ το παντοτινό του σπίτι!
- Σκύλος και γάτα: Χαρακτηριστικά, φροντίδα και διαφορές
