Υγεία σκύλου: Ερλιχίωση -Συμπτώματα και πρόληψη- Τι πρέπει να γνωρίζετε

Το να είστε προληπτικοί με την πρόληψη των κροτώνων δεν αρκεί μόνο για να ανησυχείτε όταν ανακαλύπτετε ένα τσιμπούρι στο κατοικίδιό σας. Βοηθά στην προστασία του σκύλου σας (και ολόκληρης της οικογένειάς σας) από τη νόσο που μεταδίδεται από τσιμπούρια. Εκτός από τη νόσο του Lyme, τα τσιμπούρια μεταδίδουν καταστάσεις όπως η μολυσματική ασθένεια ερλιχίωση, η οποία μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή των σκύλων. Ευτυχώς, υπάρχουν μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να αναγνωρίσετε την ερλιχίωση στους σκύλους, καθώς και για να την προλάβετε.

Τι είναι η ερλιχίωση των σκύλων και πώς εξαπλώνεται;

Η ερλιχίωση είναι μια μολυσματική βακτηριακή ασθένεια που μεταδίδεται από τσιμπήματα κροτώνων και ζει στα λευκά αιμοσφαίρια σε όλο το σώμα. Όταν τα τσιμπούρια μολύνονται από βακτήρια που ανήκουν σε ορισμένες βακτηριακές ομάδες, μπορεί να προκληθεί ερλιχίωση. Η Ehrlichia canis είναι το πιο κοινό βακτηριακό είδος που προκαλεί την ερλιχίωση των σκύλων. Σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική, οι σκύλοι εκτίθενται κυρίως στην Ehrlichia canis μέσω των δαγκωμάτων των καφέ κροτώνων σκύλων (Rhipicephalus sanguineus). Τα τσιμπήματα των κροτώνων Lone Star (Amblyomma americanum), τα οποία είναι κοινά στις ανατολικές, νοτιοανατολικές και νοτιοκεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες, μπορούν να εκθέσουν τους σκύλους στο βακτήριο Ehrlichia ewingii, το οποίο μπορεί επίσης να προκαλέσει ερλιχίωση.

Τα τσιμπούρια μπορούν να μεταδώσουν τη νόσο μετά από λίγες μόνο ώρες από την προσκόλλησή τους σε έναν σκύλο, οπότε η άμεση απομάκρυνση αυτών των μικροσκοπικών παρασίτων μόλις τα βρείτε είναι πολύ σημαντική.

Ποια είναι τα συμπτώματα της ερλιχίωσης;

Όταν προκαλείται από τα βακτήρια Ehrlichia canis, η ερλιχίωση συνδέεται με τρεις διαδοχικές φάσεις, γνωστές ως οξεία, υποκλινική και χρόνια. Η οξεία φάση διαρκεί συνήθως από δύο εβδομάδες έως ένα μήνα, με ορατά συμπτώματα που συχνά εμφανίζονται μία έως τρεις εβδομάδες μετά την προσκόλληση του μολυσμένου κρότωνος στο σκύλο σας. Μπορεί να είναι δύσκολο για τον κτηνίατρό σας να διαγνώσει τη νόσο σε αυτή τη φάση, καθώς τα σκυλιά συχνά εμφανίζουν μη ειδικά συμπτώματα, όπως λήθαργο, έλλειψη όρεξης και πυρετό, και τα στοιχεία αντισωμάτων της ερλιχίωσης δεν εμφανίζονται στις εξετάσεις για αυτές τις πρώτες δύο εβδομάδες.

“Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που μπορεί να δει ένας ιδιοκτήτης στον σκύλο του στο σπίτι είναι ο λήθαργος, ένα γενικό αίσθημα αδιαθεσίας “, λέει η Δρ Barbara Qurollo και αναπληρώτρια καθηγήτρια έρευνας στο Κολέγιο Κτηνιατρικής του Κρατικού Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας. “Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να δουν σημειακές περιοχές αιμορραγίας ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του δέρματος”. Τα συμπτώματα μερικές φορές εξαφανίζονται μέσα σε λίγες εβδομάδες, αλλά χωρίς θεραπεία, ένας μολυσμένος σκύλος θα περάσει συνήθως στην υποκλινική φάση. Ακόμη και αν ένας σκύλος είναι ασυμπτωματικός κατά τη διάρκεια της υποκλινικής φάσης, μπορεί να εξακολουθεί να φέρει τη λοίμωξη για μήνες ή χρόνια.

Δεν εξελίσσονται όλοι οι σκύλοι στη χρόνια φάση, αλλά αν το κάνουν, η ερλιχίωση μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι απειλητική για τη ζωή. Κατά τη διάρκεια της χρόνιας φάσης της ερλιχίωσης των σκύλων, μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει διάγνωση επειδή μπορεί να υπάρχει τόσο μεγάλο εύρος σοβαρών συμπτωμάτων. “Αυτά μπορεί να κυμαίνονται από φλεγμονή του ματιού, αιμορραγία, τοπικό οίδημα (πρήξιμο λόγω συσσώρευσης υγρών), σοβαρή παθολογία του μυελού των οστών, νεφρική, ηπατική ή πνευμονική βλάβη”, λέει ο Δρ Breitschwerdt.

Οι σκύλοι που δαγκώνονται από τσιμπούρια μολυσμένα με Ehrlichia ewingii είναι πιο πιθανό να είναι ασυμπτωματικοί ή να εμφανίζουν ηπιότερα συμπτώματα, συνήθως πρησμένες αρθρώσεις και πυρετό.

Οποιοσδήποτε σκύλος μπορεί να αναπτύξει ερλιχίωση, αλλά μελέτες δείχνουν ότι τα Σιβηριανά Χάσκι και οι Γερμανικοί Ποιμενικοί Σκύλοι είναι από τις φυλές που έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σοβαρά συμπτώματα.

Πώς διαγιγνώσκουν οι κτηνίατροι την ερλιχίωση;

Σε περιοχές όπου τα τσιμπούρια είναι πιο συχνά, ο κτηνίατρός σας θα είναι πιθανότατα σε υψηλή επιφυλακή για αυτή τη μόλυνση. “Πολλοί κτηνίατροι ελέγχουν ετησίως για ενδείξεις αντισωμάτων λοίμωξης από ένα είδος Ehrlichia”, λέει ο Δρ Breitschwerdt. Εάν ο σκύλος σας φαίνεται να είναι άρρωστος, αφού πραγματοποιήσει κλινικές παρατηρήσεις και καταγράψει το ιατρικό ιστορικό του για να αξιολογήσει την έκθεση σε τσιμπούρια και τα συμπτώματα, ο κτηνίατρός σας θα κάνει μια εξέταση αίματος για αντισώματα ως το αρχικό βήμα για τη διάγνωση του κατοικίδιου ζώου σας.

Εάν ο σκύλος σας βγει θετικός για αντισώματα, ο κτηνίατρός σας μπορεί να ξεκινήσει αμέσως θεραπεία. Εναλλακτικά, μπορεί να συστήσει πρόσθετη εξέταση PCR για να επιβεβαιώσει την παρουσία του βακτηρίου μέσω της ανίχνευσης DNA.

Πώς να θεραπεύσετε την ερλιχίωση στους σκύλους

“Τα καλά νέα είναι ότι οι περισσότερες λοιμώξεις από Ehrlichia αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με αντιβιοτικά, συνήθως με δοξυκυκλίνη”, λέει ο Δρ Qurollo. Τα αντιβιοτικά σκοτώνουν τα βακτήρια σε όλα τα στελέχη της ερλιχίωσης που μπορούν να κολλήσουν οι σκύλοι και, με τη θεραπεία, η πρόγνωση για πλήρη ανάρρωση είναι πολύ καλή. “Εάν ένας μολυσμένος σκύλος δεν λάβει θεραπεία, και ανάλογα με το είδος Ehrlichia, είναι πιθανές μερικές εκβάσεις. Πρώτον, το ανοσοποιητικό σύστημα του σκύλου μπορεί να απομακρύνει τον οργανισμό. Δεύτερον, ο σκύλος μπορεί να παραμείνει χρόνια μολυσμένος αλλά να γίνει ασυμπτωματικός, [χωρίς] σημάδια νόσου. Ή τρία, θα μπορούσε να μολυνθεί χρόνια και να αναπτύξει μια πιο σοβαρή μορφή εχρλιχίωσης”.

Η θεραπεία διαρκεί συνήθως ένα μήνα. Αλλά για χρόνιες λοιμώξεις, ο κτηνίατρός σας πιθανότατα θα παρατείνει τη διάρκεια της θεραπείας και θα δώσει μια πιο επιφυλακτική πρόγνωση. Είναι σημαντικό να ολοκληρώνετε την πλήρη πορεία των αντιβιοτικών κατά τη θεραπεία οποιασδήποτε λοίμωξης. Ο Δρ Breitschwerdt εξηγεί ότι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την ερλιχίωση, καθώς έρευνες δείχνουν ότι η μείωση της διάρκειας της θεραπείας με δοξυκυκλίνη μπορεί να καταστήσει τη θεραπεία αυτή αναποτελεσματική.

Ο Dr. Breitschwerdt συνιστά πάντοτε έλεγχο για άλλες ασθένειες που μεταδίδονται από τσιμπούρια σε σκύλους που έχουν διαγνωστεί με χρόνια ερλιχίωση. Και οι δύο αυτές ασθένειες μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές και αντιμετωπίζονται διαφορετικά από την ερλιχίωση του σκύλου.

Πώς να προλάβετε την ερλιχίωση στους σκύλους

Ο Dr. Qurollo ενθαρρύνει τους ιδιοκτήτες να συζητήσουν με τον κτηνίατρο του σκύλου τους το εύρος των ειδικών για τον σκύλο προληπτικών φαρμάκων κατά των κροτώνων. “Ανάλογα με το πού ζείτε, τα τσιμπούρια εξακολουθούν να είναι ενεργά ακόμη και τους χειμερινούς μήνες, γι’ αυτό ενθαρρύνω έντονα τη διατήρηση των ζώων σε προληπτικά [για τα τσιμπούρια] όλο το χρόνο”.

Κάθε σκύλος σε μια περιοχή με πληθυσμούς κροτώνων κινδυνεύει. Όμως τα σκυλιά που περνούν πολύ χρόνο έξω, ιδίως σε πυκνοφυτεμένες δασικές περιοχές ή σε πυκνοκατοικημένα πάρκα σκύλων ή κυνοκομεία όπου τα μολυσμένα τσιμπούρια μπορούν εύκολα να περάσουν μεταξύ των σκύλων, ενέχουν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από ερλιχίωση.

Ο καθημερινός έλεγχος του σκύλου σας για τσιμπούρια είναι σημαντικός, ιδίως μετά από βόλτες σε μακρύ γρασίδι ή δασώδεις περιοχές. Ο έγκαιρος καθημερινός έλεγχος για τα τσιμπούρια είναι ο ασφαλέστερος και καλύτερος τρόπος για την πρόληψη της νόσου που μεταδίδεται από τσιμπούρια. Η ταχεία και προσεκτική αφαίρεση των κροτώνων μπορεί να αποτρέψει τη μετάδοση της λοίμωξης. Φροντίστε να φοράτε γάντια και να πλένετε τα χέρια σας αφού αγγίξετε τσιμπούρια.

“Η διάγνωση και η θεραπεία της ερλιχίωσης, ιδίως η χρόνια φάση της νόσου, μπορεί να είναι εξαιρετικά δαπανηρή”, λέει ο Dr. Breitschwerdt. “Και, παρά τη θεραπεία, ορισμένα σκυλιά δεν θα ανταποκριθούν και θα πεθάνουν από τη νόσο”, προσθέτει.

Είναι η ερλιχίωση των σκύλων μεταδοτική για τον άνθρωπο;

Μειώνοντας τον κίνδυνο ασθενειών που μεταδίδονται από τσιμπούρια, συμβάλλετε επίσης στην προστασία των ανθρώπων. Ενώ οι σκύλοι με ερλιχίωση δεν μπορούν να μεταδώσουν τη νόσο στους ανθρώπους, τα τσιμπούρια που φέρνουν στο σώμα τους μεταφέρουν είδη Ehrlichia και άλλα επιβλαβή βακτήρια που μπορούν να μολύνουν τον άνθρωπο. Σε αυτά περιλαμβάνονται η Ehrlichia ewingii, η βορρέλια (υπεύθυνη για τη νόσο του Lyme) και το παράσιτο babesia. Έτσι, όταν επιθεωρείτε το σκύλο σας για τσιμπούρια και χρησιμοποιείτε προληπτικά, προστατεύετε όλους τους ανθρώπους στο σπίτι σας.

Όλες οι Ειδήσεις