Συμπεριφορά σκύλου: Οδηγούν οι αγκαλιές σε καλύτερη συμπεριφορά των σκύλων;- Χρήσιμες πληροφορίες

Χρήσιμα

Όλοι γνωρίζουμε ότι η ποιότητα της φροντίδας που παρέχει μια μητέρα στα παιδιά της επηρεάζει σημαντικά το πώς θα τα βγάλουν πέρα στον κόσμο ως ενήλικες. Πόσες φορές έχετε ακούσει ψυχολόγους να αποδίδουν την εγκληματική συμπεριφορά στην κακή ανατροφή και την απροσεξία της μητέρας; Λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο και στα σκυλιά;

Οι σκύλοι δεν παρακολουθούν μαθήματα ούτε διαβάζουν βιβλία για τη φροντίδα κουταβιών, ούτε ψάχνουν στο διαδίκτυο για συμβουλές ειδικών σχετικά με τους σωστούς τρόπους ανατροφής των απογόνων τους. Το ευρύ κοινό φαίνεται να πιστεύει ότι όλα τα θηλυκά σκυλιά διαθέτουν ένα γενετικά προ-συνδεδεμένο εγχειρίδιο μητρικής φροντίδας και ότι όλες παρέχουν την κατάλληλη φροντίδα που απαιτείται για την παραγωγή υγιών και καλά προσαρμοσμένων κουταβιών.

Τι συμβαίνει στα πρωτεύοντα θηλαστικά

Τα δεδομένα είναι σαφή για τους ανθρώπους. Η ανθρωπολόγος Margaret Mead παρατήρησε ότι οι πολιτισμοί που στερούσαν τη σωματική στοργή στη βρεφική ηλικία είχαν περισσότερη βία ως ενήλικες και λιγότερο συνεργάσιμες κοινωνικές δομές.

Ο Χάρι Χάρλοου στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν έδειξε ότι η στέρηση της παρηγορητικής και συχνής διέγερσης από το άγγιγμα που συνήθως παρέχουν οι μητέρες στους βρεφικούς πιθήκους ήταν σωματικά και ψυχολογικά επιζήμια. Οι βρεφικοί πίθηκοι που στερούνται το άγγιγμα μεγαλώνουν σχεδόν πάντα επιθετικοί, αντικοινωνικοί και αναίσθητοι. Δεν έχουν αυτοπεποίθηση και φοβούνται εύκολα.

Χρειάζονται τα κουτάβια παρόμοια, συνεπή ερεθίσματα αφής από τις μητέρες τους για να αναπτυχθούν φυσιολογικά; Και οι σκύλοι παρέχουν αυτόματα αυτή την κρίσιμη επαφή;

Σουηδοί ερευνητές, με επικεφαλής την Pernilla Foyer του Πανεπιστημίου Linköping, διερεύνησαν το ερώτημα σε γερμανικούς ποιμενικούς σκύλους. Βιντεοσκόπησαν μητέρες σκύλων που αλληλεπιδρούσαν με τα μικρά τους κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων εβδομάδων. Σημείωσαν τη σωματική επαφή της με τα κουτάβια και το επίπεδο της διέγερσης της αφής που παρείχε.

Οι ερευνητές μέτρησαν επίσης τον χρόνο που περνούσε η μητέρα στο κουτί γέννας, τον χρόνο που περνούσε σε επαφή με τα κουτάβια, θηλάζοντας, γλείφοντας, μυρίζοντας, σπρώχνοντας ή μετακινώντας τα κουτάβια με τη μύτη της.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν αξιοσημείωτες διαφορές στα επίπεδα της μητρικής φροντίδας. Ορισμένες μητέρες αφιέρωναν πολύ χρόνο αγγίζοντας, χειριζόμενες και φροντίζοντας τα κουτάβια τους, ενώ άλλες ήταν πιο αμελείς και απρόσεκτες.

Πόση φροντίδα χρειάζεται ένα κουτάβι;

Για να διαπιστώσουν αν η ποσότητα του αγγίγματος που δέχονταν τα κουτάβια από τις μητέρες τους έκανε κάποια διαφορά στα ενήλικα σκυλιά, οι ερευνητές χορήγησαν ένα τεστ ιδιοσυγκρασίας όταν τα κουτάβια ήταν περίπου 18 μηνών. Χρησιμοποίησαν ένα τεστ που χρησιμοποιείται από τις σουηδικές ένοπλες δυνάμεις για την επιλογή υποψήφιων στρατιωτικών σκύλων εργασίας. Ορισμένα από αυτά τα μέτρα περιλαμβάνουν κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και συνεργασία με τον άνθρωπο, γεγονός που επιτρέπει στους ερευνητές να υπολογίσουν μια διάσταση ιδιοσυγκρασίας που ονομάζεται κοινωνική δέσμευση ή κοινωνικότητα.

Άλλα τεστ αφορούσαν την προθυμία του σκύλου να αλληλεπιδράσει με το περιβάλλον, όπως το κυνήγι ή το παιχνίδι διελκυστίνδας, το οποίο επιτρέπει τον υπολογισμό μιας βαθμολογίας που οι ερευνητές ονόμασαν φυσική δέσμευση. Επιπλέον, οι επιστήμονες εξέθεσαν επίσης τα πειραματόζωα σε τρομακτικά ή δυνητικά απειλητικά γεγονότα, όπως δυνατούς θορύβους ή ομοιώματα που εμφανίστηκαν ξαφνικά και κινήθηκαν προς το σκύλο. Σε αυτή την περίπτωση, αυτό που βαθμολογείται είναι το αντίθετο της φοβικότητας και είναι ένα μέτρο της προθυμίας του σκύλου να αντιμετωπίσει σωματικά κάτι που τον απειλεί, αυτό που αποκαλούμε σθένος στους ανθρώπους.

Τα αποτελέσματα ήταν συνεπή με τα αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν σε έρευνες με πρωτεύοντα θηλαστικά και ανθρώπους. Η περισσότερη μητρική φροντίδα και το άγγιγμα οδήγησαν σε σκύλους με υψηλότερα επίπεδα κοινωνικής δέσμευσης, σωματικής δέσμευσης και σθένους. Ήταν πιο φιλικοί, πιο δραστήριοι, πρόθυμοι να αλληλεπιδράσουν με τον κόσμο τους και λιγότερο πιθανό να τρομάξουν από απροσδόκητα και δυνητικά απειλητικά γεγονότα στο περιβάλλον τους.

Έτσι, υπάρχει ένας παραλληλισμός μεταξύ της ανάπτυξης της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της ανάπτυξης της συμπεριφοράς των σκύλων.

Τόσο για τα κουτάβια όσο και για τα ανθρώπινα βρέφη, η υψηλή συχνότητα σωματικής επαφής με τη μορφή αγκαλιάς ή απλώς αγγίγματος της μητέρας τους καθιστά πολύ πιο πιθανό να εξελιχθούν σε κοινωνικούς και συναισθηματικά σταθερούς ενήλικες.

Όλες οι Ειδήσεις

Ακολουθήστε μας στο Google News

Ροή Ειδήσεων

To top