Πώς η Luna έγινε η πρώτη γάτα που θεραπεύτηκε από τη λοιμώδη περιτονίτιδα των αιλουροειδών

Το νέο μας γατάκι, η Luna, ήρθε στην οικογένειά μας στις 24 Μαρτίου 2017. Από τη στιγμή που γνώρισα τον εκτροφέα της στη Βοστώνη, η ζωή μας άλλαξε, καθώς ήταν ό,τι ελπίζαμε για μια γάτα Σαβάνα – ενεργητική, παιχνιδιάρα και αρκετά κοινωνική. Τα πάντα για το κορίτσι μας ήταν τέλεια και ανυπομονούσαμε να την πάρουμε μαζί μας στις περιπέτειές μας σε κάμπινγκ, πεζοπορία και backpacking.

Όταν πήγα τη Λούνα για εμβόλια και εξετάσεις ανέφερα ότι η κοιλιά της Luna φαινόταν ελαφρώς φουσκωμένη, αλλά ο κτηνίατρος με διαβεβαίωσε ότι επρόκειτο για μια φυσιολογική κοιλιά. Η μόνη της ανησυχία ήταν ένα καρδιακό φύσημα βαθμού ΙΙΙ και πρότεινε να γίνει καρδιολογική εξέταση, αν εξακολουθούσε να υπάρχει μέχρι την επόμενη εξέταση. Εκείνο το απόγευμα, η Luna φαινόταν κουρασμένη, δεν ήθελε να φάει και ένιωθε ζεστή. Καθώς προχωρούσε η εβδομάδα, δεν ήταν ο εαυτός της- έγινε ακόμα πιο ληθαργική, η κοιλιά της διογκώθηκε περισσότερο και το τρίχωμά της θύμιζε σκαντζόχοιρο.

Την πήγαμε στην κλινική επειγόντων περιστατικών

Είχα κάνει κάποια έρευνα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας σχετικά με τη διάταση της κοιλιάς στις γάτες και διάβασα για τη λοιμώδη περιτονίτιδα της γάτας (FIP) και μερικές άλλες αιτίες. Η κτηνίατρος των επειγόντων περιστατικών πήγε τη Λούνα στο πίσω μέρος και επέστρεψε αμέσως με ένα σωληνάριο με ﬂυγρά που είχε αφαιρέσει από την κοιλιά της. Μας εξήγησε τι σήμαινε αυτό το υγρό και μας έδωσε τη ζοφερή πρόγνωση 1-2 εβδομάδων στην καλύτερη περίπτωση. Είχαμε μείνει άφωνοι και δεν είχαμε ακούσει ποτέ για την FIP μέχρι αυτή την εβδομάδα. Μας πρότεινε να συμβουλευτούμε έναν παθολόγο για να συζητήσουμε τις επιλογές παράτασης της ζωής. Εν τω μεταξύ, συνταγογράφησε πρεδνιζόνη για να βοηθήσει με τη φλεγμονή και την όρεξη.

Πέρασα τις επόμενες 24 ώρες ερευνώντας τη FIP και καλώντας ή στέλνοντας email σε κάθε μεγάλο κτηνιατρικό κολέγιο που μπορούσα να βρω.

Δεν είχαν τίποτα να προσφέρουν – μέχρι το τελευταίο τηλεφώνημα που έλαβα. Ο Michael Bannasch από το UC Davis στην Καλιφόρνια, βοηθός του Dr. Niels Pedersen, είχε θετικά νέα. Ο Dr. Pedersen, είναι κτηνίατρος, καθηγητής και ερευνητής, ο οποίος εργάζεται για τη θεραπεία της FIP από τη δεκαετία του 1960. Ο Michael είπε ότι είχαν λάβει ένα αντιιικό φάρμακο από μια φαρμακευτική εταιρεία για δοκιμή, αλλά εκκρεμούσε η έγκρισή του από το πανεπιστήμιο. Συζητήσαμε για τη σοβαρή κατάσταση της Luna και τους έστειλα τα αρχεία της. Μετά έλαβα ένα άλλο τηλεφώνημα, με το οποίο μου ζητούσαν να έρθουμε στο Σακραμέντο το συντομότερο δυνατό! Προχωρήσαμε επίσης και επισκεφτήκαμε τον παθολόγο εκείνη την ημέρα για ένα υπερηχοκαρδιογράφημα, ακτινογραφίες και έναν υπέρηχο που έθεσε τη διάγνωσή της σε πέτρα. Χορήγησε επίσης Feline Omega Interferon για να δούμε αν αυτό θα μπορούσε να κερδίσει περισσότερο χρόνο στη Luna.

Ήταν επιφυλακτικός σχετικά με τη δοκιμή του φαρμάκου, αλλά είπε να τον κρατάμε ενήμερο.

Κάναμε τις απαραίτητες επαγγελματικές, ταξιδιωτικές και οικονομικές διευθετήσεις και φτάσαμε στο Σακραμέντο. Ο Dr. Pedersen και η ομάδα μας συνάντησαν στο λόμπι, ανυπόμονοι να ξεκινήσουμε αυτή τη δοκιμή. Αισθανόμασταν σαν να είχαμε κερδίσει το λαχείο συμμετέχοντας σε κάτι που θα μπορούσε να αλλάξει την ιστορία της κτηνιατρικής. Χωρίς να έχουμε χρόνο για χάσιμο, ο Dr. Pedersen σχεδίασε διαγράμματα σε έναν πίνακα εξηγώντας πώς λειτουργεί το φάρμακο σε κυτταρικό επίπεδο, κάτι που κατάλαβα λόγω του ιατρικού μου υπόβαθρου. Ένιωθα γοητευμένος και συγκρατημένα αισιόδοξος καθώς μετακινούμασταν στην αίθουσα θεραπείας, όπου η Luna θα έμενε για 5-10 ημέρες – αν επιβίωνε. Τα ακριβή λόγια του Dr. Pedersen προς εμάς ήταν: “πρόκειται για δοκιμή, όχι για θεραπεία”. Συζητήσαμε για τον καταλυτικό χαρακτήρα της δοκιμής και για το κατά πόσο θα μπορούσαμε να μοιραστούμε την εμπειρία. Είχα την άδεια να γράψω στο ιστολόγιο για τη δοκιμή όσον αφορά την ανταπόκριση και την πρόοδο της Luna. Δεν ήθελα να ξεχάσω ούτε μια λεπτομέρεια αυτής της αβέβαιης αλλά και συναρπαστικής εμπειρίας.

Μετά την εξέταση της Luna, έλαβε την πρώτη της ένεση.

Έκλαιγε brieﬂy και συμπεριφερόταν σαν να βρισκόταν σε κατάσταση σοκ. Ήταν ξεκάθαρο ότι αυτό το φάρμακο ήταν αρκετά επώδυνο, πράγμα που ήταν δύσκολο για εμάς να παρακολουθούμε. Ο Dr. Pedersen μας είπε να πάμε να εξερευνήσουμε, να χαλαρώσουμε και να επιστρέψουμε το πρωί για μια σύντομη επίσκεψη. Ήθελε η Luna να ξεκουραστεί ήσυχα χωρίς περισπασμούς. Ήταν τόσο δύσκολο να αφήσουμε το μικροσκοπικό γατάκι μας, ηλικίας 14 εβδομάδων, μόνο του, αλλά ξέραμε ότι αυτή ήταν η μία και μοναδική της ευκαιρία στη ζωή. Είχαμε φέρει την αγαπημένη της κουβέρτα και το κρεβάτι της από το σπίτι, ώστε να έχει κάτι οικείο.

Η Luna ανταποκρίθηκε εξαιρετικά γρήγορα στο δοκιμαστικό φάρμακο! Η Δρ Elizabeth Montgomery, η οποία βοηθούσε τον Δρ Pedersen με τη φροντίδα της Luna, μας ειδοποίησε εκείνο το βράδυ ότι ο πυρετός της Luna είχε πέσει! Την επόμενη ημέρα, την επισκεφτήκαμε και είδαμε δραστική βελτίωση στον πυρετό και τη συμπεριφορά της. Κάθε μέρα, παρουσίαζε όλο και περισσότερη πρόοδο, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της κοιλιακής διάτασης. Η Luna πήρε εξιτήριο την έκτη ημέρα, όπως είχε προγραμματιστεί.

Χορήγησα το φάρμακο για άλλες 11 εβδομάδες, ενώ επικοινωνούσα με τον Dr. Pedersen σχετικά με τις αλλαγές στο βάρος και τη θερμοκρασία, την όρεξη και τα επίπεδα δραστηριότητας. Μου έδωσε αλλαγές στη δοσολογία με βάση τα εργαστηριακά αποτελέσματα και την αύξηση του βάρους. Συνεργάστηκε επίσης με τον κτηνίατρό μας, γεγονός που περιελάμβανε μια απροσδόκητη χειρουργική επέμβαση στείρωσης πριν από τη λήξη της θεραπείας λόγω της πρόωρης έναρξης του οίστρου, η οποία προκάλεσε αυξημένο στρες.

Ένα ελπιδοφόρο μέλλον για τις γάτες FIP

Η τελευταία ένεση της Luna με EVO984/GS441524 έγινε στις 23 Ιουλίου 2017, καθιστώντας την την πρώτη ιδιόκτητη, φυσικώς αποκτηθείσα γάτα που έχει θεραπευτεί από την FIP. Είναι τώρα έξι ετών, απαλλαγμένη από παρενέργειες ή άλλα προβλήματα υγείας και οι εργαστηριακές της τιμές παραμένουν φυσιολογικές.

Είμαστε για πάντα ευγνώμονες στον Dr. Niels Pedersen και την ερευνητική του ομάδα, το UD Davis, το Bria Fund και το The Winn Feline Foundation (Every Cat Health Foundation). Αυτοί έδωσαν τη δυνατότητα στη Luna και σε άλλες 25 γάτες – οι περισσότερες από τις οποίες εξακολουθούν να ευδοκιμούν – να ζήσουν.