Νόσος του Lyme σε σκύλους: Συμπτώματα θεραπεία και πρόληψη- Όλα όσα πρέπει να ξέρετε

Η νόσος του Lyme, επίσης γνωστή ως βορρελίωση, είναι μια βακτηριακή ασθένεια που μπορεί να μεταδοθεί σε ανθρώπους, σκύλους και άλλα ζώα από ορισμένα είδη κροτώνων. Προκαλείται από το βακτήριο Borrelia burgdorferi, το οποίο μεταφέρεται μέσα σε ένα τσιμπούρι και εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος ενός σκύλου ή ανθρώπου μέσω του τσιμπήματος του τσιμπουριού. Μόλις εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος, το βακτήριο μπορεί να ταξιδέψει σε διάφορα μέρη του σώματος και να προκαλέσει προβλήματα σε συγκεκριμένα όργανα ή σημεία, όπως οι αρθρώσεις, καθώς και συνολική ασθένεια.

Δεδομένης της σοβαρότητας της νόσου του Lyme, είναι σημαντικό να είστε ενήμεροι για την πρόληψη και τη θεραπεία των κροτώνων για σκύλους.

Πού ζουν τα τσιμπούρια;

Τα τσιμπούρια που μεταφέρουν τη νόσο του Lyme είναι ιδιαίτερα πιθανό να βρεθούν σε ψηλά χόρτα, πυκνούς θάμνους, έλη και δάση – περιμένοντας να προσκολληθούν στο σκύλο σας όταν περάσουν από εκεί. Ένα τσιμπούρι μπορεί να μεταδώσει τη νόσο μόλις προσκολληθεί σε ένα σκύλο για 24 έως 48 ώρες.

Η ασθένεια ονομάστηκε για πρώτη φορά όταν εμφανίστηκαν ορισμένα κρούσματα στο Lyme, στο Κονέκτικατ, το 1975 και μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί και μπορεί να προκαλέσει σοβαρά, συνεχή προβλήματα υγείας τόσο σε σκύλους όσο και σε ανθρώπους.

Πώς κολλάνε τα τσιμπούρια σε ανθρώπους και σκύλους;

Τα τσιμπούρια δεν πηδούν ούτε πετούν – μπορούν μόνο να σέρνονται. Μπαίνουν στον ξενιστή τους περιμένοντας στις άκρες της βλάστησης. Όταν ένας σκύλος ή ένας άνθρωπος ακουμπάει έναν θάμνο, για παράδειγμα, το τσιμπούρι αρπάζει γρήγορα και στη συνέχεια σέρνεται για να βρει ένα μέρος για να δαγκώσει.

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου του Lyme στους σκύλους;

Η νόσος του Lyme είναι, δυστυχώς, μια αρκετά συχνή ασθένεια των σκύλων. Τα τυπικά συμπτώματα στους σκύλους περιλαμβάνουν:

Πυρετός
Απώλεια της όρεξης
Μειωμένη ενέργεια
Χωλότητα (μπορεί να είναι μεταβαλλόμενη, διαλείπουσα και επαναλαμβανόμενη)
Γενικευμένη δυσκαμψία, δυσφορία ή πόνος
Πρήξιμο των αρθρώσεων

Τα συμπτώματα μπορεί να εξελιχθούν σε νεφρική ανεπάρκεια στους σκύλους, η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν σοβαρές καρδιακές και νευρολογικές επιπτώσεις.

Ο πρωταρχικός φορέας της νόσου του Lyme είναι το τσιμπούρι (Ixodes scapularis). Το τσιμπούρι αποκτά το βακτήριο της νόσου του Lyme όταν τρέφεται με ένα ζώο που έχει μολυνθεί, όπως ποντίκι, ελάφι ή άλλο θηλαστικό, και στη συνέχεια μεταδίδει το βακτήριο στο επόμενο ζώο με το οποίο τρέφεται.

Πώς εξετάζονται οι σκύλοι για τη νόσο του Lyme;

Η διάγνωση γίνεται με συνδυασμό ιστορικού, φυσικών συμπτωμάτων και διαγνωστικών εξετάσεων. Για τους σκύλους, οι δύο εξετάσεις αίματος για τη διάγνωση της νόσου του Lyme ονομάζονται C6 Test και Quant C6 test. Οι κτηνίατροι διενεργούν και τις δύο.

Η εξέταση C6 ανιχνεύει αντισώματα έναντι μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται “C6”. Η παρουσία των αντισωμάτων υποδηλώνει μια ενεργή λοίμωξη Lyme. Τα αντισώματα C6 μπορούν να ανιχνευθούν τρεις έως πέντε εβδομάδες μετά το δάγκωμα ενός μολυσμένου κρότωνος σε έναν σκύλο και μπορεί να βρεθούν στην κυκλοφορία του αίματος, ακόμη και πριν ο σκύλος παρουσιάσει σημάδια ασθένειας.

Το επόμενο βήμα είναι να γίνει μια εξέταση Quant C6. Αυτό, μαζί με την ανάλυση ούρων, θα βοηθήσει να καθοριστεί εάν είναι απαραίτητη η αντιβιοτική θεραπεία.

Πώς θεραπεύεται η νόσος του Lyme;

Η θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά, συνήθως για τουλάχιστον 30 ημέρες. Αυτό συχνά επιλύει τα συμπτώματα γρήγορα, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, η λοίμωξη επιμένει και μπορεί να χρειαστεί παρατεταμένη φαρμακευτική αγωγή. Η θεραπεία μπορεί επίσης να περιλαμβάνει άλλες θεραπείες που αποσκοπούν στην επίλυση ή την ανακούφιση συγκεκριμένων συμπτωμάτων.

Μπορώ να κολλήσω τη νόσο του Lyme από το σκύλο μου;

Οι σκύλοι δεν αποτελούν άμεση πηγή μόλυνσης για τους ανθρώπους. Η νόσος του Lyme δεν μπορεί να μεταδοθεί από το ένα κατοικίδιο ζώο στο άλλο, ούτε από τα κατοικίδια ζώα στον άνθρωπο, παρά μόνο μέσω τσιμπημάτων από τσιμπούρια. Ωστόσο, ένα τσιμπούρι-φορέας θα μπορούσε να έρθει στο σπίτι σας με το τρίχωμα του σκύλου σας και να πέσει πάνω σας.

Εάν ο σκύλος σας διαγνωστεί με τη νόσο του Lyme, εσείς και τυχόν άλλα κατοικίδια ζώα έχετε πιθανώς βρεθεί στο ίδιο εξωτερικό περιβάλλον και μπορεί επίσης να κινδυνεύετε. Επομένως, είναι καλή ιδέα να συμβουλευτείτε το γιατρό και τον κτηνίατρό σας για να δείτε αν πρέπει να εξετάσετε άλλα κατοικίδια ή μέλη της οικογένειας.

Άλλες ασθένειες των σκύλων που μεταφέρονται από τσιμπούρια

Άλλες λιγότερο συνηθισμένες -αλλά σοβαρές- βακτηριακές ασθένειες που μεταδίδονται από τσιμπούρια σε σκύλους περιλαμβάνουν την αναπλάσμωση και τη μπαμπεσίωση.

Η αναπλάσμωση μπορεί να έχει συμπτώματα παρόμοια με εκείνα της νόσου του Lyme. Η μπαμπεσίωση μπορεί να παρουσιάσει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, από ξαφνικό και σοβαρό σοκ, υψηλό πυρετό και σκούρα ούρα έως μια αργά εξελισσόμενη λοίμωξη με πιο ανεπαίσθητα κλινικά συμπτώματα. Η διάγνωση και των δύο ασθενειών περιλαμβάνει εξετάσεις αίματος παρόμοιες με εκείνες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της νόσου του Lyme.

Μερικές φορές, οι σκύλοι και οι άνθρωποι μπορεί να νοσήσουν από μόλυνση πολλαπλών ασθενειών που μεταδίδονται από τσιμπούρια, όταν περισσότεροι από ένας τύποι βακτηρίων που προκαλούν ασθένειες μεταδίδονται μέσω του τσιμπήματος ενός κρότωνος. Η κατάσταση αυτή μπορεί να κάνει τη διάγνωση και τη θεραπεία ακόμη πιο δύσκολη και απαιτητική.

Πρόληψη της νόσου του Lyme και άλλων ασθενειών που μεταδίδονται από τσιμπούρια

Οι συστάσεις για την πρόληψη των κροτώνων περιλαμβάνουν αυτές από τον Dr. Jerry Klein, επικεφαλής κτηνίατρο του AKC:

Ελέγχετε καθημερινά τους σκύλους σας και τον εαυτό σας για τσιμπούρια. Μετά από βόλτες στο δάσος ή σε χορταριασμένες περιοχές, ελέγξτε τον εαυτό σας και το σκύλο σας για τσιμπούρια. Όταν επιθεωρείτε το σκύλο σας για τσιμπούρια, κοιτάξτε ιδιαίτερα στα πόδια (και ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών), στα χείλη, γύρω από τα μάτια, τα αυτιά (και μέσα στα αυτιά), κοντά στον πρωκτό και κάτω από την ουρά.
Αφαιρέστε τα τσιμπούρια αμέσως. Όσο πιο γρήγορα τα βρείτε, τόσο λιγότερο πιθανό είναι ο σκύλος σας να προσβληθεί από δευτερογενή ασθένεια που σχετίζεται με τσιμπήματα κροτώνων. Μάθετε τη σωστή μέθοδο αφαίρεσης των κροτώνων από τους σκύλους. Επενδύστε σε ένα λεπτό τσιμπιδάκι σχεδιασμένο για την αφαίρεση των τσιμπουριών. Εάν δεν είστε σε θέση να το κάνετε αυτό, συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο.
Ζητήστε από τον κτηνίατρό σας να διενεργεί έλεγχο για τα τσιμπούρια σε κάθε εξέταση. Θα είναι σε θέση να βρει τυχόν τσιμπούρια που μπορεί να σας έχουν διαφύγει.
Χρησιμοποιήστε ένα από τα εγκεκριμένα από τον κτηνίατρο σκευάσματα κατά των ψύλλων και των κροτώνων για να αποτρέψετε τα τσιμπούρια να πηδήξουν στο σκύλο σας. Μιλήστε με τον κτηνίατρό σας για να βρείτε το προϊόν που είναι πιο κατάλληλο για το σκύλο σας.
Κρατήστε το γρασίδι κουρεμένο όσο το δυνατόν πιο κοντό. Αν μπορείτε, αποφύγετε να περπατάτε σε χορταριασμένα σημεία σε περιοχές όπου τα τσιμπούρια είναι κοινά.
Εμβολιάστε το σκύλο σας. Ο εμβολιασμός θα μπορούσε να αποτρέψει τον σκύλο σας από το να προσβληθεί από τη νόσο του Lyme. Μπορεί να μην είναι κατάλληλα για ορισμένους σκύλους, οπότε συζητήστε το με τον κτηνίατρό σας.