Με κεφάλι σαν άλογο, ουρά σαν μαϊμού και θήκη σαν καγκουρό, οι ιππόκαμποι είναι πραγματικά μοναδικά υδρόβια πλάσματα. Υπάρχουν σχεδόν 50 είδη διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο και υπάρχουν σε διάφορα σχήματα και μεγέθη. Αυτά τα μικροσκοπικά ψάρια δεν είναι ιδιαίτερα ταλαντούχοι κολυμβητές, αλλά μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ουρά τους για να αγκυροβολήσουν στη βλάστηση όταν ο ωκεανός γίνεται άγριος. Οι ιππόκαμποι κινούνται χρησιμοποιώντας ένα μικρό πτερύγιο στην πλάτη τους και ένα ακόμη μικρότερο στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους που ελέγχει την οδήγηση. Παρόμοια με έναν χαμαιλέοντα, οι ιππόκαμποι είναι σε θέση να κινούν κάθε μάτι τους ανεξάρτητα και να αλλάζουν το χρώμα του σώματός τους για να ταιριάζουν με το περιβάλλον τους. Με τέτοια ποικιλία μεταξύ των ειδών, είναι χρήσιμο να τα οργανώνουμε με βάση χαρακτηριστικά, όπως το μέγιστο παρατηρούμενο μήκος τους.
10. Βραχύρρυγχος ιππόκαμπος και ιππόκαμπος του Μπαρμπούρ (έως 15 εκ.)
Ερχόμενοι στο νούμερο δέκα, έχουμε μια ισοπαλία μεταξύ του ιππόκαμπου με κοντό ρύγχος (Hippocampus hippocampus) και του ιππόκαμπου του Barbour (Hippocampus barbouri), ο καθένας από τους οποίους μπορεί να φτάσει σε μήκος έως και 15 εκατοστά. Ο ιππόκαμπος με κοντό ρύγχος ζει σε ένα προτιμώμενο βιότοπο ρηχά λασπώδη νερά, εκβολές ποταμών ή θαλάσσια λιβάδια. Ενδημούν στη Μεσόγειο Θάλασσα και σε μικρά τμήματα του Βόρειου Ατλαντικού, αν και το 2007 ανακαλύφθηκε μια αποικία στον ποταμό Τάμεση κοντά στο Λονδίνο της Αγγλίας. Τα σώματα των κοντοτσικνιάδων μπορεί να είναι μαύρα, μοβ, πορτοκαλί ή καφέ.
Ο ιππόκαμπος του Μπαρμπούρ είναι το μοναδικό είδος που βρίσκεται εξ ολοκλήρου στη νοτιοανατολική Ασία, καθώς ενδημεί στις Φιλιππίνες, τη Μαλαισία και την Ινδονησία. Είναι αναγνωρίσιμος λόγω του μοτίβου με ρίγες ζέβρας κατά μήκος του ρύγχους του και του φωτεινού κίτρινου χρωματισμού του. Τα θηλυκά είναι ελαφρώς μικρότερα από τα αρσενικά.
9. Αγκαθωτός ιππόκαμπος (έως 17 εκ.)
Ο ακανθώδης ιππόκαμπος (Hippocampus histrix) είναι σχετικά σπάνιος αλλά διαδεδομένος σε όλη την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού. Έχουν αναφερθεί στην Αυστραλία, την Ινδονησία, την Παπούα Νέα Γουινέα, τη Νέα Καληδονία και την Ιαπωνία. Σε αντίθεση με άλλα είδη, ο ακανθώδης ιππόκαμπος μπορεί να βρεθεί σε βαθύτερα νερά έως και σχεδόν 100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Το ρύγχος του είναι πολύ μακρύ και κωνικό σε σύγκριση με το κοντό ρύγχος και ο χρωματισμός ποικίλλει ανάλογα με το άμεσο περιβάλλον.
8. Λεπτός ιππόκαμπος (έως 17,5 εκ.)
Ο λεπτός ιππόκαμπος (Hippocampus reidi) έχει βρεθεί σε διάφορα βάθη ωκεανών έως και 55 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του νερού. Ενδημεί σε πολλές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, οι Μπαχάμες, το Μπελίζ, οι Βερμούδες, η Βραζιλία, η Κολομβία, η Βενεζουέλα, η Αϊτή, η Τζαμάικα και ο Παναμάς. Ο λεπτός ιππόκαμπος είναι ένας υποτροπικός ιππόκαμπος και κινδυνεύει να κινδυνεύσει με εξαφάνιση στην Κίνα και τη Βραζιλία, επειδή χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική και για εμπορική εξόρυξη. Τα αρσενικά έχουν συνήθως ένα ζωηρό πορτοκαλί χρώμα, ενώ τα θηλυκά είναι κίτρινα.
7. Ιππόκαμπος με ουρά τίγρης (έως 18,7 εκ.)
Καταλαμβάνοντας την έβδομη θέση στη λίστα μας, οι ιππόκαμποι με ουρά τίγρης (Hippocampus comes) μπορούν να φτάσουν σχεδόν τα 19 εκατοστά και βρίσκονται στη Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη, την Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ και τις Φιλιππίνες. Μπορούν να αναγνωριστούν από τις εναλλασσόμενες κίτρινες και μαύρες ρίγες τους. Ο ιππόκαμπος με ουρά τίγρης είναι νυκτόβιος και ζει από 1-5 χρόνια στη φύση.
6. Ιππόκαμπος με ρίγες (έως 19 εκ.)
Ζώντας κατά μήκος του δυτικού Ατλαντικού Ωκεανού από τον Καναδά μέχρι το Μεξικό και τη Βενεζουέλα, ο ιππόκαμπος (Hippocampus erectus) είναι η μόνη ποικιλία που έχει βρεθεί να ζει στον κόλπο Chesapeake. Προτιμά το περιβάλλον των συνομηλίκων του, τα λασπώδη νερά, τις εκβολές ποταμών και ιδιαίτερα τους θαλάσσιους βυθούς. Ο ιππόκαμπος διαθέτει ένα ευρύ φάσμα χρωμάτων για να ταιριάζει με το περιβάλλον του και συχνά έχει λευκές γραμμές που περιγράφουν την περιοχή του λαιμού, γεγονός που οδήγησε στο όνομά του. Από το 1996 περιλαμβάνονται στον κατάλογο των ευάλωτων ειδών της IUCN.
5. Ιππόκαμπος με μακρύ ρύγχος (έως 21,5 εκ.)
Ένας κάτοικος ρηχών υδάτων, ο ιππόκαμπος με μακρύ ρύγχος (Hippocampus guttulatus) ζει σε παράκτια ύδατα βάθους μεταξύ 1-20 μέτρων. Βρίσκονται στον βορειοανατολικό Ατλαντικό Ωκεανό και στη Μεσόγειο Θάλασσα. Το μήκος τους είναι συνήθως γύρω στα 12 εκατοστά, αλλά έχουν φτάσει σε μέγιστο μήκος πάνω από 21 εκατοστά. Ο ιππόκαμπος με μακρύ ρύγχος ποικίλλει σε χρώμα από σκούρο πράσινο έως κίτρινο-καφέ, με μικρές λευκές κουκίδες διάστικτες σε όλο το σώμα του. Αυτό το είδος ιππόκαμπου είναι σχετικά σπάνιο και δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα για να γίνει ακριβής εκτίμηση της κατάστασης διατήρησής του.
4. Ιππόκαμπος με επίπεδο πρόσωπο (έως 22 εκ.)
Αυτό το είδος συναντάται κυρίως σε ρηχές θάλασσες γύρω από την Αυστραλία και την Ασία. Ανταποκρινόμενος στο όνομά του, ο ιππόκαμπος με επίπεδο πρόσωπο (Hippocampus trimaculatus) είναι τυπικά επίπεδος, με αγκάθια στα μάτια, στενό κεφάλι και χωρίς αγκάθια στη μύτη. Ο χρωματισμός του μπορεί να είναι χρυσοπορτοκαλί, αμμώδους χρώματος ή μαύρος. Περιστασιακά, έχουν παρατηρηθεί καφέ και λευκές λωρίδες που μοιάζουν με ζέβρα σε ιππόκαμπους με επίπεδο πρόσωπο.
3. Μεγάλος ιππόκαμπος (έως 28 cm)
Στην τρίτη θέση της λίστας μας στριμώχνεται ο μεγάλος ιππόκαμπος (Hippocampus kelloggi). Ο μεγάλος ιππόκαμπος είναι δύσκολο να ταυτοποιηθεί επειδή μοιράζεται πολλά χαρακτηριστικά με άλλα είδη. Ωστόσο, ανεπαίσθητες διαφορές τον προδίδουν, όπως οι ασυνήθιστα υψηλοί δακτύλιοι στην ουρά του, οι οποίοι καταλαμβάνουν σχεδόν το 60% του σώματός του. Ο μεγάλος ιππόκαμπος έχει συνήθως πιο ανοιχτόχρωμο χρώμα και ζει στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού με καταγεγραμμένες παρατηρήσεις από τις ακτές της Ανατολικής Αφρικής έως την Ιαπωνία.
2. Ιππόκαμπος του Ειρηνικού και κίτρινος ιππόκαμπος (έως 30 εκ.)
Το ασημένιο μετάλλιο για τον μεγαλύτερο ιππόκαμπο πηγαίνει σε δύο είδη, τον ιππόκαμπο του Ειρηνικού (Hippocampus ingens) και τον κίτρινο ιππόκαμπο (Hippocampus kuda). Πιστός στο όνομά του, ο ιππόκαμπος του Ειρηνικού είναι ο μόνος ιππόκαμπος που απαντάται ειδικά στον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό. Όπως και άλλα είδη, ο ιππόκαμπος του Ειρηνικού μπορεί να έχει μερικά διαφορετικά χρώματα, όπως πράσινο, καφέ, καστανό, καστανόξανθο, γκρι και κίτρινο. Τα αρσενικά μπορούν να διακριθούν από τα θηλυκά λόγω της καρίνας τους, η οποία είναι μια ενισχυμένη ράχη στη βάση της ουράς τους που μοιάζει με την καρίνα μιας βάρκας.
Ο κίτρινος ιππόκαμπος, γνωστός και ως κοινός ιππόκαμπος, ενδημεί στον Ινδο-Ειρηνικό και έχει εντοπιστεί στις ακτές περισσότερων από είκοσι χωρών. Είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους ιππόκαμπους που συναντάται σε οικιακά ενυδρεία και διαφέρει από άλλα είδη επειδή διαθέτει χαμηλά, στρογγυλεμένα εξογκώματα αντί για αγκάθια κατά μήκος του σώματός του. Γενικά, ο κίτρινος ιππόκαμπος έχει μέσο μήκος μεταξύ 7 και 17 εκατοστών, αλλά έχει παρατηρηθεί μέγιστο μήκος 30 εκατοστών.
1. Ιππόκαμπος με μεγάλη κοιλιά (έως 35 cm)
Ο ιππόκαμπος με τη μεγάλη κοιλιά (hippocampus abdominalis)είναι ο μεγαλύτερος ιππόκαμπος στον κόσμο και μπορεί να φτάσει σε μήκος πάνω από 0,3 μ. Δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη σε μήκος ποικιλία ιππόκαμπων, αλλά ο ιππόκαμπος με τη μεγάλη κοιλιά είναι επίσης σχετικά ικανός κολυμβητής, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες καταχωρήσεις σε αυτή τη λίστα. Ο ιππόκαμπος με τη μεγάλη κοιλιά συναντάται κυρίως κατά μήκος των ακτών της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, έχει μακρύ ρύγχος, εμφανή αλλά στενή κοιλιά και μακριά, τυλιγμένη ουρά. Εμφανίζεται σε καφέ και κίτρινο χρώμα με μερικές πιο σκούρες κηλίδες, ενώ η ουρά συχνά κυκλώνεται με κίτρινες λωρίδες. Κατά τη διάρκεια των τελετουργιών ζευγαρώματος, τόσο το αρσενικό όσο και το θηλυκό είναι ικανά να αλλάζουν και να τονίζουν ορισμένα χρώματα.
