Μεγαλώνουμε τα κατοικίδιά μας όπως μας μεγάλωσαν οι γονείς μας

Η σχέση μας με τα κατοικίδιά μας είναι συχνά βαθιά συναισθηματική και επηρεάζεται από πολλές παραμέτρους, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου που μεγαλώσαμε. Όπως οι γονείς μας διαμόρφωσαν τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε με τους ανθρώπους γύρω μας, έτσι και η ανατροφή που λάβαμε μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που φροντίζουμε τα ζώα μας.

Η σύνδεση ανάμεσα στην ανατροφή και τη φροντίδα των κατοικιδίων

Η παιδική μας ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της αντίληψής μας για τη φροντίδα, την υπευθυνότητα και την αγάπη. Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν σε ένα σπίτι όπου τα κατοικίδια θεωρούνταν ισότιμα μέλη της οικογένειας είναι πιθανότερο να ακολουθήσουν το ίδιο μοτίβο στη δική τους ζωή. Αντίθετα, όσοι δεν είχαν επαφή με ζώα ή μεγάλωσαν σε περιβάλλον όπου τα κατοικίδια θεωρούνταν απλώς εργαλεία (όπως φύλακες ή κυνηγοί), μπορεί να τα αντιμετωπίζουν περισσότερο πρακτικά παρά συναισθηματικά.

Τα διαφορετικά στυλ «ανατροφής» των κατοικιδίων

Όπως στην ανατροφή των παιδιών, έτσι και στη φροντίδα των κατοικιδίων, υπάρχουν διαφορετικά στυλ προσέγγισης:

• Αυστηρό και πειθαρχημένο στυλ: Μερικοί ιδιοκτήτες επιβάλλουν αυστηρούς κανόνες στα κατοικίδιά τους, με συγκεκριμένες ώρες φαγητού, εκπαίδευση και περιορισμένη ελευθερία. Αυτό συνήθως παρατηρείται σε άτομα που μεγάλωσαν σε ένα πιο πειθαρχημένο περιβάλλον, όπου η τήρηση κανόνων ήταν απαραίτητη.
• Χαλαρή και επιτρεπτική ανατροφή: Άλλοι αφήνουν τα κατοικίδιά τους να κινούνται ελεύθερα, να κοιμούνται στο κρεβάτι τους και να ακολουθούν ένα πιο χαλαρό πρόγραμμα. Αυτή η προσέγγιση είναι συχνή σε άτομα που μεγάλωσαν με περισσότερη ανεξαρτησία ή χωρίς αυστηρούς κανόνες.
• Προστατευτική και υπερβολικά φροντιστική συμπεριφορά: Ορισμένοι ιδιοκτήτες θεωρούν τα κατοικίδιά τους σαν «παιδιά» και τα προστατεύουν υπερβολικά, ντύνοντάς τα, κουβαλώντας τα παντού μαζί τους και δίνοντάς τους ιδιαίτερη προσοχή. Αυτό το στυλ είναι πιο συχνό σε άτομα που μεγάλωσαν με γονείς που ήταν ιδιαίτερα προστατευτικοί ή φροντιστικοί.

Οι συναισθηματικές επιδράσεις

Η σχέση μας με τα ζώα συνδέεται άμεσα με τον τρόπο που έχουμε μάθει να εκφράζουμε την αγάπη και τη φροντίδα. Όσοι μεγάλωσαν σε οικογένειες που έδειχναν ανοιχτά την αγάπη τους πιθανότατα θα έχουν παρόμοια προσέγγιση προς τα κατοικίδιά τους. Από την άλλη, όσοι είχαν πιο ψυχρή ή αυστηρή ανατροφή μπορεί να δυσκολεύονται να εκφράσουν στοργή ή να βλέπουν τα κατοικίδια ως απλώς μια ευθύνη.

Μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα κατοικίδιά μας;

Η προσωπικότητα του ιδιοκτήτη παίζει επίσης ρόλο, και ευτυχώς, δεν είμαστε καταδικασμένοι να επαναλάβουμε μοτίβα που μάθαμε ως παιδιά. Αν συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε μια υπερβολικά αυστηρή ή χαλαρή προσέγγιση, μπορούμε να την προσαρμόσουμε, λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές ανάγκες του κατοικιδίου μας. Η γνώση και η εμπειρία μπορούν να μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε έναν πιο ισορροπημένο τρόπο φροντίδας.

Συμπέρασμα

Ο τρόπος που μεγαλώσαμε επηρεάζει, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, το πώς φροντίζουμε τα κατοικίδιά μας. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να μάθουμε νέες συμπεριφορές και να προσαρμοστούμε στις ανάγκες τους. Το σημαντικότερο είναι να προσφέρουμε στα κατοικίδιά μας αγάπη, φροντίδα και ένα σταθερό περιβάλλον, ανεξάρτητα από τον τρόπο που μεγαλώσαμε εμείς.