Όταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι άποικοι έφτασαν στη Βόρεια Αμερική, οι αστακοί ήταν τόσο άφθονοι που, σύμφωνα με πληροφορίες, ξεβράζονταν στην ακτή σε σωρούς ύψους έως και 2 μέτρων. Η αφθονία τους τους έκανε πολύτιμη πηγή τροφής σε δύσκολους καιρούς και τους έδωσε τη δυσάρεστη φήμη της πρωτεΐνης του φτωχού.
Σήμερα ο αστακός είναι ένα από τα ακριβότερα φαγητά
Σερβίρεται συνήθως σε πολυτελή εστιατόρια και θεωρείται, ως εκ τούτου, φαγητό των πλουσίων. Όμως, πριν από τέσσερις αιώνες η εμφάνισή του θεωρείτο αποκρουστική, με αποτέλεσμα να λάβει από ορισμένους το προσωνύμιο “κατσαρίδα της θάλασσας”. Οι αυτόχθονες χρησιμοποιούσαν τους αστακούς για δόλωμα ή ακόμα και για λίπασμα. Οι άποικοι επίσης αντιμετώπιζαν απαξιωτικά τους αστακούς. Δίνονταν ως φαγητό στους φτωχούς, τους φυλακισμένους, τους σκλάβους και τους υπηρέτες.
Η ανάπτυξη του σιδηροδρόμου, κατά τον 19ο αιώνα, φαίνεται πως διαδραμάτισε καίριο ρόλο στη μετατροπή του αστακού από περιθωριακό σε εξεζητημένο φαγητό. Οι υπεύθυνοι των συγκοινωνιών συνειδητοποίησαν πως όσοι δεν ζούσαν κοντά στις ακτές της Αμερικής δεν γνώριζαν τι εστί αστακός. Άρχισαν, λοιπόν, να τον σερβίρουν ως είδος πολυτελείας στους επιβάτες των τρένων και, σύντομα, ο αστακός κατέστη ένα εξαιρετικά δημοφιλές προϊόν. Λόγω της υψηλής ζήτησης, ο πληθυσμός τους ελαττώθηκε και η τιμή του είδους αυξήθηκε. Η κονσερβοποίηση, σε συνδυασμό με το μάρκετινγκ, κατέστησαν αυτό το πλάσμα σύμβολο πλούτου και καλής ζωής. 
Γιατί ο αστακός μαγειρεύεται ζωντανό;
Αυτό συμβαίνει, επειδή το κρέας του αστακού χαλάει πολύ γρήγορα. Αν περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τη στιγμή της θανάτωσής του, τα βακτήρια που βρίσκονται στη σάρκα του θα αναπαραχθούν ταχύτατα. Προκειμένου, λοιπόν, να αποφευχθούν τροφικές δηλητηριάσεις, έχει καθιερωθεί το βράσιμο ζωντανού αστακού ως η πιο ενδεδειγμένη και ασφαλής μέθοδος μαγειρέματος.
Πόσο βάναυση είναι η πρακτική αυτή;
Πολλοί πιστεύουν ότι η απουσία κεντρικού νευρικού συστήματος στους αστακούς συνεπάγεται μη αντίληψη του πόνου. Ωστόσο, αρκετοί επιστήμονες υποστηρίζουν, βάσει ερευνών, ότι οι αστακοί, όπως και άλλα καρκινοειδή, αισθάνονται πόνο. “Ο αστακός δεν έχει αυτόνομο νευρικό σύστημα που τον θέτει σε κατάσταση σοκ όταν τον βλάπτουν. Όμως, πιθανόν αισθάνεται ότι κόβεται. Νομίζω ότι ο αστακός έχει αίσθηση πόνου κατά το μαγείρεμα“, σύμφωνα με τον Τζάρεν Χόρσλι, ζωολόγο με εξειδίκευση στα καρκινοειδή. Η ουρά που συσπάται και οι απότομες κινήσεις του αστακού μέσα στο καυτό νερό της κατσαρόλας θεωρούνται αν όχι ένδειξη πόνου οπωσδήποτε αντανακλαστικό διαφυγής. Εξίσου αμφιλεγόμενη πρακτική είναι η τοποθέτηση των αστακών σε πάγο ή παγωμένο νερό για να διατηρηθούν πριν το μαγείρεμα. Ακτιβιστές υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι θα έφριτταν, αν κάτι αντίστοιχο με τους αστακούς γινόταν με τα γουρούνια, τα κοτόπουλα και άλλα ζώα που καταναλώνονται μαζικά. Το 2004, ο Αμερικανός συγγραφέας, Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας παρευρέθηκε σε ένα Φεστιβάλ Αστακών στην παραθαλάσσια πολιτεία Μέιν. Κατέγραψε τις εμπειρίες του σε ένα δοκίμιο με τίτλο “Consider the Lobster“. Μεταξύ άλλων ανέφερε: “Στεκόμενος κανείς μπροστά από την κατσαρόλα, είναι δύσκολο να αρνηθεί με οποιονδήποτε τρόπο ότι αυτό είναι ένα έμβιο ον που βιώνει τον πόνο και θα ήθελε να ξεφύγει από το επώδυνο αυτό βίωμα“. Στην Ελβετία, τη Νορβηγία και τη Νέα Ζηλανδία, η πρακτική του βρασίματος ζωντανού αστακού έχει απαγορευτεί. Οι αστακοί πρέπει πρώτα να αναισθητοποιούνται πριν μαγειρευτούν.
Όλες οι Ειδήσεις
- Ένα συγκινητικό αντίο: Ο Τζον Όλιβερ αφιερώνει το Emmy στον σκύλο του που έχασε πρόσφατα
- Ο μικρός Lord ψάχνει για ένα αγαπημένο σπίτι, ας μην του γυρίσουμε την πλάτη
- Σκύλος επισκέπτεται μόνος του κτηνιατρική κλινική και ο λόγος αφήνει τους γιατρούς άφωνους
- Γνωρίστε τον Ερμή: Ένα υπέροχο English Setter ψάχνει για το νέο του σπίτι
