Η Society of Marine Mammalogy αναγνωρίζει 41 διαφορετικά είδη δελφινιών, εννέα από τα οποία θεωρούνται απειλούμενα είτε από την IUCN, είτε από τον νόμο περί απειλούμενων ειδών (ESA), είτε και από τα δύο, και ένα που ενδέχεται να έχει ήδη εξαφανιστεί. Η IUCN θεωρεί ότι κινδυνεύουν με εξαφάνιση το δελφίνι του ποταμού Γιανγκτσέ, το το δελφίνι του ποταμού της Νότιας Ασίας, το δελφίνι του ποταμού Αμαζονίου, το δελφίνι του Ιραουάντι και το δελφίνι του Έκτορα, ενώ η ESA περιλαμβάνει επίσης τη φάλαινα-δολοφόνο και την ψευδοφάλαινα. Επιπλέον, όλοι οι απειλούμενοι πληθυσμοί δελφινιών είναι είτε άγνωστοι είτε πιστεύεται ότι μειώνονται.
Η συντριπτική πλειονότητα αυτών των ειδών είναι ωκεάνια, ενώ μόλις τέσσερα θεωρούνται ποτάμια δελφίνια. Όπως συμβαίνει με όλα τα θαλάσσια θηλαστικά, τα δελφίνια προστατεύονται επίσης από τον νόμο για την προστασία των θαλάσσιων θηλαστικών, ο οποίος τα προστατεύει από το κυνήγι, τη σύλληψη ή τη θανάτωσή τους στα ύδατα των ΗΠΑ.
Κρίσιμα απειλούμενα είδη
Δύο είδη, το δελφίνι του ποταμού Γιανγκτσέ και το Atlantic humpback dolphin, απειλούνται με εξαφάνιση, με το τελευταίο να κάνει δραματικό άλμα από “ευάλωτο” σε “σοβαρά απειλούμενο” στον Κόκκινο Κατάλογο των Απειλούμενων Ειδών της IUCN το 2017.2 3 Η IUCN απέδωσε αυτή την ταχεία μείωση στη χαμηλή αναπαραγωγική ικανότητα και στις απειλές από τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα της αλιευτικής βιομηχανίας, προβλέποντας μείωση του πληθυσμού κατά 80% στις επόμενες τρεις γενιές. Σήμερα, εκτιμάται ότι έχουν απομείνει στη φύση περίπου 1.500.
Αν και πιστεύεται παγκοσμίως ότι είναι ένα από τα πιο απειλούμενα κητώδη στον πλανήτη, πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το δελφίνι του ποταμού Γιανγκτσέ, γνωστό και ως baiji, εξαφανίστηκε το 2007. Μέχρι το 2006, η κατάσταση αυτού του ασύλληπτου δελφινιού του γλυκού νερού δεν είχε διερευνηθεί από τότε που ο πληθυσμός αριθμούσε 13 άτομα τη δεκαετία του 1990. Το 2006, μια εντατική έρευνα έξι εβδομάδων βρήκε μηδενικά στοιχεία για την επιβίωση του είδους, τα οποία οι ερευνητές συνέδεσαν με ένα συνδυασμό κατασκευής φραγμάτων και παγίδευσης από παρεμπίπτοντα αλιεύματα. Αν εξαφανιστεί πραγματικά, το baiji θα αποτελέσει την πρώτη παγκόσμια εξαφάνιση μεγάλου σπονδυλωτού ζώου εδώ και 50 χρόνια, την τέταρτη εξαφάνιση ολόκληρης οικογένειας θηλαστικών από το 1500 μ.Χ. και το πρώτο κητώδες που οδηγείται σε εξαφάνιση από τον άνθρωπο.
Απειλές
Δεδομένου ότι διαφορετικά είδη δελφινιών απαντώνται σε όλο τον κόσμο σε διάφορα ενδιαιτήματα και βάθη ωκεανών, όλα αντιμετωπίζουν διάφορες απειλές, ανεξάρτητα από το πού είναι η πατρίδα τους. Οι περισσότερες από αυτές τις προκλήσεις προέρχονται από τον άνθρωπο, είτε πρόκειται για έμμεση σύγκρουση από παρεμπίπτοντα αλιεύματα αλιευτικών διχτυών είτε για χτυπήματα από σκάφη. Άλλοι παράγοντες, όπως η κλιματική κρίση και η ρύπανση, επηρεάζουν επίσης τα δελφίνια.
Απώλεια οικοτόπων
Καθώς ο ανθρώπινος πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται, οι ανθρωπογενείς κατασκευές, όπως τα φράγματα και οι παραλιακές αναπτύξεις, ωθούν τα δελφίνια έξω από τα φυσικά τους ενδιαιτήματα. Τα δελφίνια που προτιμούν να ζουν κοντά στην ακτή, όπως το κοινό ρινοδέλφινο, μπορούν συχνά να επηρεαστούν από μολυσματικές ουσίες όπως οι πετρελαιοκηλίδες.
Μια μακροχρόνια μελέτη για το ευάλωτο υποείδος του λοφιοφόρου δελφινιού του Ινδο-Ειρηνικού, διαπίστωσε ότι η κατασκευή ενός αεροδιαδρόμου διεθνούς αεροδρομίου στο Χονγκ Κονγκ θα μπορούσε να είναι υπεύθυνη για την αλλαγή των ποσοστών των θηλυκών που αναπαράγονται. Το έργο απειλούσε τη βιωσιμότητα του πληθυσμού των δελφινιών της περιοχής υποβαθμίζοντας τμήματα του σημερινού ενδιαιτήματος και εμποδίζοντας την πρόσβαση σε εναλλακτικά ενδιαιτήματα. Παρομοίως, το απειλούμενο με εξαφάνιση υποείδος δελφινιού του ποταμού Ινδού, το οποίο κάποτε περιπλανιόταν σε 2.000 μίλια νερού εντός του συστήματος του ποταμού Ινδού στην Ασία, έχασε το 80% της περιοχής εξάπλωσής του λόγω των αρδευτικών έργων μεγάλης κλίμακας.
Παρεμπίπτοντα αλιεύματα
Δεδομένου ότι η αλιευτική βιομηχανία και τα δελφίνια έχουν τον ίδιο στόχο – την αλίευση ψαριών – είναι σύνηθες τα δελφίνια να παγιδεύονται σε διαφανή σύρματα ή δίχτυα αλιείας. Και δεδομένου ότι τα δελφίνια αναπνέουν μέσω των πνευμόνων και όχι των βράγχιων, αυτό μπορεί να τους κόψει την πρόσβαση στο οξυγόνο στην επιφάνεια και να τα πνίξει αν παραμείνουν μπλεγμένα στο νερό. Σύμφωνα με μια επισκόπηση της NOAA του 2019, 11 από τα 13 απειλούμενα με εξαφάνιση μικρά κητώδη απειλούνται από τα αλιεύματα.
Η χρήση διχτυών με βράγχια, κάθετων πλαισίων συνθετικών διχτυών που αιωρούνται στο νερό για να παγιδεύουν τα ψάρια, προωθήθηκε ως μια φθηνή και ανθεκτική μέθοδος αλιείας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα, τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα στα δίχτυα έγιναν ο κύριος παράγοντας μείωσης του πληθυσμού των θαλάσσιων ζώων.
Ρύπανση
Η ρύπανση απειλεί τα δελφίνια τόσο με τη μορφή χημικής ρύπανσης όσο και με τη μορφή ηχορύπανσης. Όπως και οι φάλαινες, τα δελφίνια εξαρτώνται από παλλόμενους και τονικούς ήχους για την επικοινωνία, την πλοήγηση και την εύρεση τροφής, γεγονός που τα καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτα στον υποβρύχιο θόρυβο που προκαλείται από την κίνηση των σκαφών, τα σόναρ και τις υποβρύχιες κατασκευές. Μελέτες που διεξήχθησαν σε ένα απειλούμενο είδος ποταμοδέλφινου διαπίστωσαν ότι τα δελφίνια καταστέλλουν την ακουστική τους δραστηριότητα σε περιοχές όπου η κυκλοφορία σκαφών υπερβαίνει τα πέντε σκάφη ανά ώρα.8 Καθώς αρκετά ποταμοδέλφινα είναι ουσιαστικά τυφλά και επομένως βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στον ήχο, η απώλεια της ικανότητάς τους να επικοινωνούν μέσω του ήχου θα μπορούσε να προκαλέσει ανεπανόρθωτο κόστος ευκαιρίας για την αναζήτηση τροφής και σημαντικές κοινωνικές συμπεριφορές.
Η ρύπανση των ωκεανών από διαρροές πετρελαίου ή χημικών ουσιών μπορεί να οδηγήσει σε ασθένειες μεταξύ μεγάλων πληθυσμών δελφινιών, οι οποίες συνήθως οδηγούν σε δυσμενείς επιπτώσεις, θάνατο ή αναπαραγωγική αποτυχία. Το 2010, η πετρελαιοκηλίδα Deepwater Horizon προκάλεσε τη διαρροή 4,9 εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού, τη μεγαλύτερη καταγεγραμμένη θαλάσσια πετρελαιοκηλίδα στην παγκόσμια ιστορία. Μεταγενέστερη έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα δελφίνια που εκβράστηκαν στην περιοχή είχαν 20% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από βακτηριακή πνευμονία και 26% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από κρίση επινεφριδίων σε σχέση με δελφίνια από μη επηρεαζόμενες περιοχές.
Κλιματική αλλαγή
Δεν είναι μυστικό ότι η ζωή στους ωκεανούς υποφέρει λόγω της κλιματικής κρίσης, ιδίως όσον αφορά την άνοδο της θερμοκρασίας της θάλασσας. Η οξίνιση των ωκεανών, η άνοδος της στάθμης των υδάτων, η μείωση των ειδών λείας και άλλα αρνητικά στοιχεία αποτελούν απειλή για τα δελφίνια. Οι μαζικοί θάνατοι θαλάσσιων θηλαστικών έχουν επίσης συνδεθεί με την άνθιση δηλητηριωδών φυκών, όπως η κόκκινη παλίρροια, που είναι αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας των ωκεανών. Τα δελφίνια μπορούν να εκτεθούν σε αυτές τις βιοτοξίνες μέσω του αέρα ή τρώγοντας μολυσμένα θηράματα, οδηγώντας σε οξείες ή χρόνιες καταστάσεις υγείας.
Κυνήγι
Παρόλο που η σάρκα των δελφινιών και άλλων μικρών κητωδών έχει βρεθεί ότι έχει επικίνδυνα υψηλά επίπεδα υδραργύρου, εξακολουθούν να κυνηγιούνται σε ορισμένα μέρη του κόσμου. Σε ορισμένες περιοχές της Ιαπωνίας, τα δελφίνια κυνηγιούνται για το κρέας, το λίπος και τα όργανά τους, γεγονός που έχει προκαλέσει αντιδράσεις στο παρελθόν. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι η μέση μέγιστη ποσότητα υδραργύρου που βρέθηκε στα δελφίνια της Ιαπωνίας υπερβαίνει το προσωρινά επιτρεπόμενο επίπεδο κατά περίπου 5.000 φορές, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να αναπτύξουν δηλητηρίαση από υδράργυρο μετά από μία και μόνο κατανάλωση.
Το κυνήγι δελφινιών δεν συμβαίνει μόνο στην Ιαπωνία. Στη Μεσόγειο, τα δελφίνια θεωρούνταν επιβλαβές είδος από ορισμένες αλιευτικές οργανώσεις, γεγονός που οδήγησε σε αρκετούς εθνικούς νόμους που επέτρεπαν το κυνήγι των ζώων. Υπολογίζεται ότι πάνω από 6.700 δελφίνια θανατώθηκαν σε μια δεκαετή περίοδο από το 1927 έως το 1937, γεγονός που οι Ιταλοί ζωολόγοι πιστεύουν ότι μπορεί να είχε σημαντική επίδραση στους τοπικούς πληθυσμούς δελφινιών.
