Το Μπορζόι είναι ένα κυνηγόσκυλο ικανό να τρέχει σε πολύ κρύο κλίμα και έχει ισχυρά σαγόνια. Αυτή η φυλή διατηρεί τη σωματική διάπλαση του κυνηγόσκυλου που είναι απαραίτητη για να τρέχει με μεγάλη ταχύτητα, αλλά είναι μεγαλύτερη και ισχυρότερη από το κυνηγόσκυλο. Το μακρύ, μεταξένιο τρίχωμα, το οποίο μπορεί να είναι είτε επίπεδο, είτε κυματιστό, είτε μάλλον σγουρό, παρέχει προστασία από το κρύο και το χιόνι. Το Μπορζόι πρέπει να διαθέτει κομψότητα και χάρη, με ρέουσες γραμμές, είτε στέκεται είτε κινείται.
Ταμπεραμέντο και χαρακτήρας
Μια φυλή ήρεμης κομψότητας, το Μπορζόι αποτελεί παράδειγμα του καλομαθημένου μέλους της οικογένειας σε εσωτερικούς χώρους. Σε εξωτερικούς χώρους, τρέχουν με άγρια εγκατάλειψη και κυνηγούν κάθε μικρό ζώο που τρέχει. Είναι ανεξάρτητα αλλά πολύ ευαίσθητα. Αν και γενικά είναι καλά με τα παιδιά, μπορεί να μην είναι αρκετά παιχνιδιάρικα για να ικανοποιήσουν ορισμένα παιδιά. Ορισμένα σκυλιά μπορεί να είναι δειλά. Είναι επιφυλακτικά με τους ξένους.
Συντήρηση και φροντίδα των Μπορζόι
Το Μπορζόι χρειάζεται την ευκαιρία για καθημερινή άσκηση. Αν και ένας μακρύς περίπατος μπορεί να ικανοποιήσει τις περισσότερες ανάγκες τους, θα πρέπει να συνδυάζεται με σπριντ σε μεγάλο ασφαλή χώρο. Το τρίχωμα, το οποίο είναι χαρακτηριστικά πιο γεμάτο στα αρσενικά, χρειάζεται βούρτσισμα ή χτένισμα δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα- κατά καιρούς χάνει πολύ.
Υγεία και πιθανές ανησυχίες για την φυλή
Σημαντικές ανησυχίες: γαστρική συστροφή
Μικρές ανησυχίες: καρδιομυοπάθεια, υποθυρεοειδισμός
Περιστασιακά παρατηρείται: εκφυλιστική μυελοπάθεια (DM)
Προτεινόμενες εξετάσεις: θυρεοειδής, καρδιακές, DM
Διάρκεια ζωής: 10-12 έτη
Σημείωση: ευαίσθητη στη βαρβιτουρική αναισθησία
Ιστορία της φυλής
Το Μπορζόι (επίσης γνωστό ως ρωσικό λυκόσκυλο) εκτρέφονταν από τη ρωσική αριστοκρατία για εκατοντάδες χρόνια. Το κυνήγι για σπορ ήταν γνωστό στη Ρωσία ήδη από τον δέκατο τρίτο αιώνα. Τον δέκατο πέμπτο και δέκατο έκτο αιώνα, έγιναν διασταυρώσεις κυνηγόσκυλων για κυνήγι με κυνηγόσκυλα αρκούδας και με ψηλά ρωσικά τσοπανόσκυλα για να αυξηθεί το μέγεθος και το τρίχωμα, τα οποία ήταν απαραίτητα για το κυνήγι στο ψυχρό κλίμα.
Το πρώτο πρότυπο γράφτηκε το 1600 σε ένα βιβλίο με κανόνες κυνηγιού Borzoi. Ίσως καμία άλλη φυλή δεν αποτέλεσε ποτέ το επίκεντρο του κυνηγιού σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Εκατοντάδες δουλοπάροικοι εργάζονταν για τη συντήρηση των κυνηγόσκυλων σε τεράστια κτήματα- τα ίδια τα κυνήγια ήταν μεγάλα γεγονότα. Μια περιγραφή περιγράφει ότι τα κυνηγόσκυλα, τα άλογα και οι κυνηγοί έφταναν σε ένα τρένο με πάνω από 40 βαγόνια, ενώ ένα άλλο τρένο μετέφερε τον Μεγάλο Δούκα και άλλους ευγενείς. Πάνω από 100 Μπορζόι μπορεί να έπαιρναν μέρος σε ένα κυνήγι.
Μέχρι τη δεκαετία του 1800, υπήρχαν στη Ρωσία επτά διαφορετικοί υπότυποι Μπορζόι. Τα περισσότερα σημερινά Μπορζόι κατάγονται από τον τύπο Perchino που διατηρούσε ο Μεγάλος Δούκας Nicolai Nicolayevitch, και πολλές από τις πρώτες αμερικανικές εισαγωγές προέρχονταν απευθείας από τα εκτροφεία Perchino. Ο Ρώσος Τσάρος συχνά παρουσίαζε Μπορζόι ως δώρα σε βασιλικούς επισκέπτες.
Μετά τη Ρωσική Επανάσταση, οι μέρες της αριστοκρατίας τελείωσαν και η φυλή άρχισε να εξαφανίζεται. Η μοίρα της φυλής αφέθηκε στα χέρια των ξένων βασιλικών που είχαν λάβει Μπορζόι και των λίγων εναπομεινάντων κυνοκομείων Μπορζόι. Στην Αμερική, το Μπορζόι απέκτησε σύντομα τη φήμη του απόλυτου σκύλου της λάμψης, που συχνά εθεάθη στο πλευρό των αστέρων του κινηματογράφου. Αν και απολαμβάνει μόνο μέτρια δημοτικότητα ως κατοικίδιο, η φυλή παραμένει δημοφιλής ως μοντέλο.
Όλες οι Ειδήσεις
- Τουρκία: Πέθανε η 4ποδη αγαπημένη της αντιπολίτευσης που είχε γνωρίσει τρεις προέδρους
- Η τραγική πραγματικότητα των πολικών αρκούδων – Λιώνει ο πάγος, λιώνει και το μέλλον τους
- Έκκληση υιοθεσίας για γλυκό γατάκι στη Λαμπρινή – Γίνε εσύ το παντοτινό του σπίτι!
- Σκύλος και γάτα: Χαρακτηριστικά, φροντίδα και διαφορές
