Οι πάγουροι είναι καρκινοειδή με πάνω από 800 είδη που περιλαμβάνουν αρσενικά και θηλυκά. Ανήκουν στην τάξη Malacostraca και έχουν παγκόσμια παρουσία με τη μέση διάρκεια ζωής τους να φτάνει περίπου τα 40 χρόνια στη φύση.
Ενώ είναι ως επί το πλείστον ίδια και δύσκολα διακρίνονται, τα αρσενικά και θηλυκά έχουν κάποιες διαφορές. Αυτό το άρθρο επικεντρώνεται αποκλειστικά στον αρσενικό και θηλυκό πάγουρο καθώς και στις διαφορές και τις ιδιαιτερότητές τους.
Σύγκριση αρσενικών και θηλυκών
Επιστημονικά γνωστά ως Paguroidea, οι αρσενικοί και θηλυκοί πάγουροι έχουν μερικές διαφορές που κυμαίνονται από τα σεξουαλικά όργανα μέχρι ορισμένα φυσικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορές ζευγαρώματος που μπορούν να βοηθήσουν στην αποκρυπτογράφηση του μάλλον δύσκολα διακρινόμενου φύλου τους.
Σωματικά χαρακτηριστικά
Η αλήθεια είναι ότι, με την πρώτη ματιά, είναι σχεδόν αδύνατο να ξεχωρίσει κανείς το σωστό φύλο. Αυτό συμβαίνει επειδή μοιράζονται ομοιότητες σε πτυχές όπως:
Έτσι, με βάση τα παραπάνω και μόνο, θα ήταν αδύνατο να καταλάβουμε το φύλο. Ωστόσο, παρά τις φαινομενικές ομοιότητες, ορισμένες φυσικές διαφορές μπορούν να βοηθήσουν στη διάκριση των φύλων.
Ένας από τους ευκολότερους τρόπους για να καταλάβετε το φύλο είναι να ελέγξετε τα πόδια του. Αν τα πόδια είναι τριχωτά, τότε είναι πιθανότατα αρσενικό και αν είναι λεία, είναι πιθανότατα θηλυκός. Επίσης, ενώ οι θηλυκοί έχουν πόδια στην αριστερή πλευρά της κοιλιάς τους, οι αρσενικοί δεν έχουν.
Θα μπορούσατε επίσης να καταλάβετε το φύλο ρίχνοντας μια ματιά στα σεξουαλικά τους όργανα. Οι αρσενικοί έχουν πέος που βρίσκεται κάτω από το πέμπτο ζεύγος ποδιών τους. Ορισμένοι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το πέος μπορεί να φτάσει το 60% του μήκους του σώματος του καβουριού και αυτό έχει περιγραφεί ως εξελικτικό τέχνασμα για την προστασία του κελύφους. Τα μεγάλα πέη τα βοηθούν να ζευγαρώνουν χωρίς να χρειάζεται να εγκαταλείψουν το κέλυφός τους.
Οι θηλυκοί, από την άλλη πλευρά, έχουν σεξουαλικά όργανα γνωστά ως γονοπόροι. Πρόκειται για δύο μικροσκοπικά ανοίγματα ακριβώς πάνω από το τρίτο ζεύγος ποδιών. Τα ανοίγματα είναι απειροελάχιστα και μπορεί να χρειαστεί μεγεθυντικός φακός για να τα δείτε σωστά.
Συμπεριφορά
Οι αρσενικοί και θηλυκοί έχουν επίσης κάποιες διαφορές στη συμπεριφορά, αν και οι επιστήμονες συχνά τις θεωρούν αναξιόπιστους παράγοντες προσδιορισμού φύλου.
Οι αρσενικοί είναι λιγότερο πιθανό να εξερευνήσουν νέα εδάφη και ενδιαιτήματα. Μόλις βρουν ένα σημείο, προτιμούν να παραμείνουν εκεί όσο δεν υπάρχει θανάσιμη απειλή για την ύπαρξή τους.
Οι θηλυκοί, από την άλλη πλευρά, είναι πιο πιθανό να ανακαλύψουν νέα εδάφη και ενδιαιτήματα. Σε αντίθεση με τους αρσενικούς, είναι πιο τολμηροί. Η περιπετειώδης συμπεριφορά τους τα βοηθά επίσης να βρίσκουν διαφορετικές κρυψώνες.
Ρυθμός ανάπτυξης
Οι αρσενικοί και οι θηλυκοί πάγουροι μεγαλώνουν διαφορετικά, τις περισσότερες φορές. Οι αρσενικοί είναι γνωστοί για την εντυπωσιακά γρήγορη ανάπτυξή τους με συχνές μεταλλάξεις. Οι θηλυκοί, ωστόσο, αναπτύσσονται πιο αργά επειδή συχνά αναπαράγονται ήδη από τον πρώτο χρόνο της ύπαρξής τους.
Έτσι, ένας αρσενικός κάβουρας είναι πολύ πιθανό να είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο θηλυκό. Επίσης, όπως αναφέραμε και προηγουμένως, τα αρσενικά καβούρια έχουν τριχωτά πόδια, ενώ τα θηλυκά έχουν λεία, άτριχα πόδια.
Συμπεριφορά ζευγαρώματος και αναπαραγωγής
Υπάρχει μια περίοδος ζευγαρώματος που έρχεται μια φορά το χρόνο και κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, οι αρσενικοί και οι θηλυκοί πάγουροι συχνά παρουσιάζουν διαφορετικές συμπεριφορές, όπως θα δούμε παρακάτω.
Όπως τα περισσότερα αρσενικά ζώα, τα αρσενικά καβούρια είναι πολύ πρόθυμα για ζευγάρωμα και αναπαραγωγή ακόμη και όταν δεν βρίσκονται στα προτιμώμενα ενδιαιτήματά τους. Οι θηλυκοί πάγουροι, από την άλλη πλευρά, δεν τους αρέσει να ζευγαρώνουν και να αναπαράγονται όταν βρίσκονται σε αιχμαλωσία.
Επίσης, οι αρσενικοί πάγουροι τείνουν να αυξάνονται σε μέγεθος και μάζα κατά τη διάρκεια των περιόδων ζευγαρώματος, ενώ το μέγεθος και η μάζα των θηλυκών πάγουρων παραμένουν σταθερά.
Ενώ συχνά είναι πολύ ενθουσιασμένα για το ζευγάρωμα και την αναπαραγωγή, τα αρσενικά καβούρια δεν έχουν την ικανότητα να παράγουν σεξουαλικές φερομόνες. Οι θηλυκοί ερημίτες μπορούν ωστόσο να παράγουν σεξουαλικές φερομόνες εφόσον οι συνθήκες είναι κατάλληλες και είναι πρόθυμοι να ζευγαρώσουν.
Και πάλι, όπως τα περισσότερα αρσενικά ζώα, η συμβολή των αρσενικών στην αναπαραγωγή γίνεται αντιληπτή κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος. Αυτό συμβαίνει με το αρσενικό να αρπάζει το θηλυκό και να το τραβάει μπρος-πίσω εν μέσω συνεχούς δραστηριότητας.
Τα θηλυκά διαθέτουν εξαρτήματα όπου μεταφέρουν τα αυγά, μέχρι την επώαση, η οποία γίνεται συνήθως σε διάστημα ενός μήνα. Οι θηλυκοί πάγουροι πρέπει να βρίσκονται μέσα στο νερό για να απελευθερώσουν τα αυγά, τα οποία μεταμορφώνονται φυσικά σε προνύμφες που κολυμπούν. Αρκετά ξεκάθαρα, τα αρσενικά δεν παίζουν κανένα ρόλο σε όλα αυτά μόλις γίνει το ζευγάρωμα.
